نوفهم گرایی در مطالعات برنامه درسی

نوفهم گرایی در مطالعات برنامه درسی

کتاب «نوفهم‌گرایی در مطالعات برنامه درسی (از نوفهمی تا پسافهمی)» متشکل از دو فصل است که به بررسی موضوع‌های مرتبط با نوفهم‌گرایی در حوزه برنامه‌های درسی، برنامه‌ریزی درسی و نیز ارزشیابی برنامه‌های درسی می‌پردازد. 

فصل نخست این اثر با عنوان «نوفهم‌گرایی چیست و نوفهم‌گرا کیست؟» مساله نوفهم‌گرایی و اندیشه نوفهم‌گرا را برای مخاطبان کتاب توضیح می‌دهد. 

نویسنده تلاش کرده است تا برای توضیح مساله نوفهم‌گرایی به صورتی جزیی‌تر به تحلیل خصلت‌های اصلی نوفهم‌گرایی پرداخته و با تعریف این مساله از طریق بررسی جنبش‌های پیشین برنامه درسی و نیز تکیه بر آرای پروفسور ویلیام پاینار، مدير مسوول مجله پژوهشي برنامه درسي، در تحلیل این جنبش‌ها، فهم دقیق‌تری را به خواننده منتقل کند. 

نویسنده کتاب «نوفهم‌گرایی در مطالعات برنامه درسی (از نوفهمی تا پسافهمی)» در فصل نخست، جنبش‌های برنامه درسی را به سه گروه سنت‌گرایان، متخصصان ادراکی - تجربی و نوفهم‌گرایان تقسیم می‌کند. 

عضو انجمن بین‌المللی پیشرفت مطالعات درسی در فصل دوم کتاب، با رویکرد نقد و بررسی نوفهم‌گرایی، تاریخچه این مساله را برای مخاطب کتاب شرح می‌دهد. 

قادری در فصل «تاریخچه نوفهم‌گرایی» با طرح موضوع‌های نقد در نوفهم‌گرایی به نقد و بررسی کنترل فعالان برنامه درسی، نقد بی‌تاریخی، نقد جنسیت و نقد عملکرد مدارس می‌پردازد. 

همچنین با مطرح کردن موضوع‌هایی برای مساله بازفهمی، این مساله را از لحاظ جایگاه آن در عمل برنامه درسی، پژوهش برنامه درسی، تدریس و نیز رابطه نظریه و عمل تحلیل می‌کند و در ادامه، پس از بررسی مساله پسانوفهمی به نقد مساله نوفهم‌گرایی می‌پردازد. 

نکته قابل توجه در این اثر استفاده مولف کتاب از مثال‌هایی به شیوه روایی و داستانی است تا از این طریق، درک تاثیر این مساله را در مطالعات برنامه درسی ملموس‌تر کند.