ورق ها روی میز

ورق ها روی میز

کتاب ورق های روی میز اثر آگاتا كريستي با ترجمه مجتبي عبدالله‌نژاد توسط انتشارات هرمس در 286 صفحه به چاپ رسیده است.

بانو آگاتا کریستی، نویسنده انگلیسی داستان‌های جنایی و ادبیات کارآگاهی بود. او با نام مستعار ماری وستماکوت (به انگلیسی: Mary Westmacott) داستان‌های عاشقانه و رومانتیک نیز نوشته‌است، ولی شهرت اصلی او بخاطر ۶۶ رمان جنایی اوست. داستان‌های آگاتا کریستی، بخصوص آن دسته که در باره ماجراهای کارآگاه هرکول پوآرو و یا خانم مارپل هستند، نه تنها لقب «ملکه جنایت» را برای او به ارمغان آوردند بلکه وی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و مبتکرترین نویسندگانی که در راه توسعه و تکامل داستان‌های جنایی کوشیده‌اند نیز معرفی و مطرح نمودند. آگاتا کریستی در کتاب رکوردهای گینس مقام اول در میان پرفروش‌ترین نویسندگان کتاب در تمام دوران‌ها و مقام دوم (بعد از ویلیام شکسپیر)در میان پرفروش‌ترین نویسندگان در هر زمینه‌ای را به خود اختصاص داده‌است.

فرض کنیم گزارشگری بنویسد دختر جوان زیبای بیست و دوساله ای درگذشت. وی قبل از مرگ از پنجره اتاقش نگاهی به دریا انداخت و برای سگ محبوبش، باب، بوسه خداحافظی فرستاد و سپس شیر گاز منزلش را باز کرد و خودش را آماده مرگ کرد. خب. چه کسی اهمیت می دهد که آن دختر بیست و دو سالش نبوده و بیست و شش سال داشته.اتاقش رو به دریا نبوده و رو به خشکی بوده. اسم سگش باب نبوده و بونی بوده؟ اگر روزنامه نگارها می توانند این کار را بکنند، چه اشکالی دارد که من هم درجه های مأموران پلیس را اشتباه کنم یا عوض کلمه هفت تیر از تپانچه استفاده کنم یا در مواردی که منظورم دیکتوگراف بوده، لغت گرامافون را به کار ببرم یا مثلاً از سمی نام ببرم که درجا شخص را می کشد و آدم فرصت نفس کشیدن هم پیدا نمی کند؟ این چیزها مهم نیست. مهم این است که چند تا جنازه داشته باشیم. اگر هم دیدیم داستان بی مزه شده، تعداد جنازه ها را بیش تر کنیم. مثلاً شخصی قرار است راجع به موضوعی چیزی بگوید. بعد این شخص کشته می شود. این خودش داستان را جذاب می کند. این مضمونی است که در بیش تر داستان های من وجود دارد. البته به اشکال مختلف. یکی دیگر از چیزهایی که خواننده می پسندد، سم هایی است که قابل ردیابی نیست. همین طور پلیس های خنگ و دخترهایی که در مجرای فاضلاب گیر افتاده اند، در حالی که آب هم شرشر می ریزد یا گازهای کشنده همه جا را فرا گرفته (واقعا هم کشتن کسی به این شیوه ها کار خیلی سختی است). بعد قهرمانی پیدا می شود که یک تنه پیش می رود و از بین سه تا هفت ضد قهرمان قاتل واقعی را پیدا می کند. من تا الآن سی و دو داستان پلیسی نوشته ام که همه بر همین اساس نوشته شده. هیچ کس هم تا حالا متوجه نشده، غیر از آقای پوآرو که حدس می زنم به این مسائل توجه دارند. هیچ هم پشیمان نیستم. تنها چیزی که از آن پشیمانم، این است که کارآگاه داستان هایم را یک فنلاندی انتخاب کرده ام. در حالی که هیچ چیز از فنلاندی ها نمی دانم. خیلی وقت ها خوانندگان داستان هایم از فنلاند نامه می نویسند و می گویند این حرفی که کارآگاه شما در داستان زده یا این کاری که در فلان داستان انجام داده، غیرواقعی است. چنین چیزی امکان ندارد. ظاهراً در فنلاند داستان پلیسی زیاد می خوانند. لابد به خاطر این که فنلاند زمستان های طولانی دارد و تمام مدت زمستان هوا تاریک است. برعکس مردم بلغارستان یا رومانی که اصلاً داستان پلیسی نمی خوانند. بهتر بود کارآگاه داستان هایم را بلغاری انتخاب می کردم...

شما می توانید با خرید کتاب ورق های روی میز از بانک کتاب یکتامهر در سریعترین زمان ممکن آن را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید.

تلفن:                                                                                      66403535-021