پیرمرد و دریا

پیرمرد و دریا

کتاب پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی با ترجمه نجف دریا بندری

توسط انتشارات خوارزمی در 222 صفحه به چاپ رسیده است.

ارنست همینگوی در ۲۱ ژوئیه ی ۱۸۹۹ در اوک پارک ایالت ایلینوی

متولد شد. پدرش کلارنس، یک پزشک و مادرش گریس، معلم پیانو

و آواز بود. ارنست تابستان ها را به همراه خانواده اش در شمال

میشیگان به سر می برد و در همان جا بود که متوجّه علاقه ی شدید

خود به ماهیگیری شد.او پس از اتمام دوره ی دبیرستان، در سال ۱۹۱۷

برای مدّتی در کانزاس سیتی به عنوان گزارشگر گاهنامه ی استار

مشغول به کار شد. در جنگ جهانی اول، داوطلب خدمت در ارتش

شد امّا ضعف بینایی او را از این کار بازداشت در عوض به عنوان

راننده ی آمبولانس صلیب سرخ در نزدیکی جبهه ی ایتالیا به خدمت

گرفته شد. در ۸ ژوئیه ی ۱۹۱۸ مجروح شد و ماه ها در بیمارستان

بستری بود.سبک ویژه اش در نوشتن، همینگوی را نویسنده ای بی

همتا و بسیار تأثیرگذار کرده بود. در سال ۱۹۲۵ نخستین رشته داستان

های کوتاهش، در زمانه ی ما، منتشر شد که به خوبی گویای سبک

خاص او بود.

این کتاب اثری اعجاب انگیز، هنرمندانه و زیبا از نویسنده ی بزرگ

آمریکایی، ارنست همینگ‌وی است. این «رمان کوتاه» که نویسنده آن

را چکیده ی همه زندگی و هنرش می‌داند، مفهوم تازه‌ای از شکست

و موفقیت را در برابر چشمان شما قرار می دهد. ترجمه ناب نجف

دریابندری با ادبیاتی شیوا و روان بر جذابیت کتاب افزوده است.

همینگ‌وی در سال ۱۹۵۴ جایزه نوبل ادبیات را نیز از آن خود

کرد.موسسه نوبل در وصف کارهای او و علت اهدا این جایزه 

می‌نویسد: برای زبردستی در روایتی هنرمندانه در این اثر و نفوذش

در ادبیات.

خلاصه رمان: 

این کتاب از اسمی که دارد مشخص است که میخواهد خواننده را به

دریا بکشاند و داستان را ادامه دهد. شروع داستان خواننده با اسمی

به نام سانتیاگو آشنا میشود که او یک ماهیگیر کوبایی می‌باشد. که

میخواهد تلاش‌های این ماهیگیر کوبایی را نشان دهد که در آن سوی

دریاها به دنبال صید کردن یک نیزه‌ماهی بسیار بزرگ می‌باشد که به

نوعی برای خودش مبارزه مرگ و زندگی می‌باشد. سانتیاگو یک

ماهیگیر باتجربه می باشد که در گلف استریم به مدت 84 روز است

که هیچ ماهی صید نکرده‌است.

سانتیاگو به مانند همه ماهیگیرهای دیگر شاگرد دارد. مانولین شاگرد

او، تا 40 روز اول او را همراهی می کند ولی پس از آن به اجبار پدر و

مادر خود، به قایقی دیگر میرود. گویا 40 روز ماهی نگرفتن حاکی از

آن است که سانتیاگو قطعا "سالائو" است که بدترین شکل بدبیاری

میباشد.

مانولین به دلیل علاقه‌ای که به پیرمرد و اعتقادی که به شانس دارد،

همچنان آن پیرمرد را کمک میکند تا بتواند مثل همیشه ماهی‌های

بزرگ صید کند. از طرفی سانتیاگو اعتقاد دارد که روز شانس او 85

امین روز میباشد و به مانولین می‌گوید که دوران بدشانسی او تمام

شده‌است و با دلی پر از امید به فردایی فکر میکند که قرار یک ماهی

بسیار بزرگ را صید کند....