خاطرات خانه اموات

خاطرات خانه اموات

کتاب خاطرات خانه اموات اثر فئودور داستایوفسکی با ترجمه مهرداد مهرین توسط انتشارات نگاه در 390 صفحه به چاپ رسیده است.

فئودور میخایلاویچ داستایوفسکی، زاده ی ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ و درگذشته ی ۹ فوریه ی ۱۸۸۱، نویسنده ی مشهور و تأثیرگذار روس بود. پدر داستایفسکی پزشک بود و از اوکراین به مسکو مهاجرت کرده بود و مادرش، دختر یکی از بازرگانان مسکو بود. او در ۱۸۳۴ همراه با برادرش به مدرسه ی شبانه روزی منتقل شدند و سه سال آن جا ماندند. داستایفسکی در پانزده سالگی مادر خود را از دست داد. او در همان سال امتحانات ورودی دانشکده ی مهندسی نظامی را در سن پترزبورگ با موفقیت پشت سر گذاشت و در ژانویه ی ۱۸۳۸ وارد این دانشکده شد. در تابستان ۱۸۳۹ نیز، خبر فوت پدرش به او رسید.داستایفسکی در سال ۱۸۴۳ با درجه ی افسری از دانشکده ی نظامی فارغ التحصیل شد و شغلی در اداره ی مهندسی وزارت جنگ به دست آورد. او در زمستان ۱۸۴۵ رمان کوتاه بیچارگان را نوشت و از این طریق وارد محافل نویسندگان رادیکال و ساختارشکن بزرگ سن پترزبورگ شد و برای خود شهرتی کسب کرد.

کتاب حاضر اولین بار در سال 1862 منتشر شد. فئودور داستایفسکی به خاطر عضویت در گروهی مخفی از آرمان گرایان، در سال 1849 بازداشت و به یکی از اروگاه های کار در سیبری تبعید شد. این تبعید که مشکلات روحی و جسمانی زیادی را برای داستایفسکی به وجود آورد، مایه ی الهام او برای خلق رمان خاطرات خانه ارواح گردید.

داستان این رمان توسط مردی روایت می شود که به خاطر قتل همسرش به ده سال زندان محکوم شده است. داستایفسکی در این کتاب به شکلی روشن و ملموس، شایط جهنم گونه ی زندان را به تصویر می کشد: بی رحمی نگهبانانی که عاشق اذیت و آزار زندانیان هستند؛ شرارت زندانیانی که از کشتن کودکان لذت می برند؛ و رنج کشیدن انسان هایی نجیب به خاطر تحقیر و بدرفتاری.

«فئودور داستايفسكی‌» براساس دورانی که خود در زندان بوده این کتاب را به نگارش درآورده است به همین دلیل آن را یکی از شخصی‌ترین آثارش می‌دانند. او در زندان بسیار با تلخ‌کامی‌ها و مصائب متعدد آشنا شد و درواقع در آن دوران زنده‌به‌گور شد. او این مشاهداتش از فضای زندان را مستندگونه در داستان کتاب «خاطرات خانه اموات‌» روایت کرده است که هر خواننده‌ای را تحت تأثیر قرار می‌دهد به‌گونه‌ای که «امپراتور نیکلا» کسی که مؤسس خانه‌ی اموات بود پس از مطالعه‌ی این اثر به گریه افتاد. «ایوان تورگنیف» داستان‌نویس و ادیب روسی برخی از قسمت‌های این اثر را با «دوزخ» اثر «دانته آلیگیری» مقایسه کرده و «مهرداد مهرین‌» مترجم این اثر به فارسی این کتاب را شاهکار این نویسنده دانسته است.

قسمتی از متن کتاب:

این مرد خیلی درستکار بود و نمی‌توانست به‌آرامی شاهد بی‌عدالتی دیگران گردد و در این‌گونه موارد، اگرچه به او هیچ مربوط نبود، فوراً در دعوا مداخله می‌کرد و اغلب درباره غیراخلاقی بودن، امر دزدی با مقصرین صحبت می‌کرد، از همان روز اولی که همدیگر را ملاقات کردیم باهم دوست شدیم او یک‌بار سرگذشت خود را برای من تعریف کرد، برای مدتی طولانی در قفقاز خدمت کرده و بالاخره به مرتبه سروانی رسیده و حاکم قلعه کوچکی شده بود. یک‌شب یکی از شاهزادگان قفقازی که در همسایگی‌اش بود، به قلعه او حمله کرد و آن را سوزانید ولی مع‌ذلک این شاهزاده شکست خورد و به عقب‌نشینی مجبور گردید.

اکیم اکیمیچ وانمود می‌کرد که مقصر را نمی‌شناسد و گفته می‌شد حمله توسط یک قبیله وحشی صورت گرفته است. یک ماه سپری شد و اکیم از شاهزاده درخواست کرد که به ملاقات بیاید. او بدون این که سوءظن به خود راه بدهد، آمد.

اکیم اکیمیچ با قشون خود بیرون آمد و درحضور آن ها از جنایتی که شاهزاده مرتکب شده بود سخت او را متهم کرد و به او گفت که این یک عمل بسیار نادرستی است که کسی قلعه را بسوزاند و پس از این که دستورهای دقیق راجع به اين که یک شاهزاده صلح‌طلب چطور باید سلوک کند، داد او را جابجا به قتل رسانند. او را محاکمه و محکوم‌به اعدام کردند ولی حکم اعدام او به ۱۲ سال حبس با اعمال شاقه در سیبری تخفیف یافت.

شما می توانید با خرید کتاب خاطرات خانه اموات از بانک کتاب یکتامهر در سریعترین زمان ممکن آن را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید.

تلفن:                                                                                      66403535-021