دفتر بزرگ

دفتر بزرگ

کتاب دفتر بزرگ (سه گانه ی دوقلوها _ کتاب اول) اثر آگوتا کریستوف با ترجمه اصغر نوری توسط انتشارات مروارید در 200 صفحه به چاپ رسیده است.

آگوتا کریستوف یکی از برترین نویسندگان معاصر سوئیس است که در 30 اکتبر 1935 در مجارستان متولد شد. او از کودکی به نوشتن علاقه‌ داشت و از نوجوانی سرودن شعر را آغاز کرد. زندگی کریستوف  هم زمان با دوران حکومت دیکتاتوری کمونیسم در مجارستان بود که باعث شد او به همراه خانواده‌اش به سوئیس مهاجرت کند و تا آخرین روز زندگی‌اش در آن‌جا ساکن باشد. زمانی که او پا به کشور جدید گذاشت حدود شانزده سال در کارخانه‌ی ساعت‌سازی مشغول به کار شد و زبان فرانسه را آموخت ولی هیچ‌گاه رویای نویسنده شدنش را فراموش نکرد. او در این باره گفته است: «تنها چیزی که درباره‌اش مطمئن بودم، این بود که خواهم نوشت. هر جا که باشد، به هر زبانی که باشد.»

آگوتا کریستوف  از طرفداران آثار «فیودور داستایِفسکی» و «آنتون چخوف» بوده و سعی کرده براساس تجربه‌اش از دوران جنگ آثارش را بنویسد. او طنز را درون‌مایه‌ی همه‌ی آثارش قرار داده و معمولا شخصیت‌های داستان‌هایش مانند خودش علاقه به نوشتن و نویسندگی دارند. آگوتا کریستوف  در سال 2011 پس از تحمل چند سال بیماری سخت در شهر نوشاتل درگذشت.

این کتاب در سال 1986 منتشر شد. داستان این کتاب از زبان دو پسر بچه دوقلو است که در میانه‌ی جنگ جهانی دوم مجبور می‌شوند از شهر به روستایی که مادربزرگ‌شان در آن زندگی می‌کند، مهاجرت کنند. نویسنده در این کتاب سختی‌ها و ناملایمات جنگ را نشان می‌دهد که باعث می‌شود نسل بعد از این واقعه؛ سخت‌کوش‌تر و مبارز‌تر تربیت شوند.

 کریستوف چهره‌ای از جنگ را در این کتاب به تصویر می‌کشد که پیش‌تر کم‌تر به آن توجه شده است. او در داستان دفتر بزرگ، نابود شدن احساسات و عواطف مردم در شرایط سخت را درون‌مایه‌ی داستانش قرار داده و دنیای بی‌رحم جنگ و تاثیرش بر روح و روان کودکان و مردم را روایت می‌کند. کریستوف در واقع باتجربه‌ی تلخ خودش از جنگ جهانی دوم در داستان دفتر بزرگ فجایع را از زبان کودکان بیان می‌کند.

قسمتی از متن کتاب:

مادربزرگ نشسته جلوی میز توالتش و خودش را توی آینه نگاه می‌کند . بالای سرش، روی روسری سیاهش یک چیز براق گذاشته است. دور گردنش چند گردنبند انداخته، چند النگو به دست دارد و انگشتانش پر از انگشترند. خودش را نگاه می‌کند و حرف می‌زند:

ثروتمند، ثروتمند. با این‌ها آدم خیلی راحت می‌تواند زیبا بشود. خیلی راحت. همه چی عوض می‌شود. حالا این جواهرات مال من‌اند. مال من. عدالت همین است. برق می‌زنند، برق می‌زنند.

بعد می‌گوید: اگر برگردند چی؟ اگر آن‎‌ها را از من پس بگیرند چی؟ خطر که بگذرد، فراموش می‌کنند. آن‌ها که قدرشناسی سرشان نمی‌شود. یک عالمه قول و قرار می‌گذارند، و بعد...نه، نه، تا حالا مرده‌اند. پیرمرده هم به زودی می‌میرد. خودش گفت که من می‌توانم همه‌ی این‌ها را نگه دارم... دختربچه چی؟... او همه چیز را دید، همه چیز را شنید. شاید بخواهد این‌ها را از من پس بگیرد. معلوم است. بعد از جنگ، این‌ها را می‌خواهد. ولی من نمی‌خواهم، نمی‌توانم این‌ها را پس بدهم. این‌ها مال من‌اند. واسه همیشه.

باید او هم بمیرد. این‌جوری هیچ مدرکی نمی‌ماند. نه کسی دیده، نه کسی شنیده. آره، دختربچه هم می‌میرد. یک اتفاق براش می‌افتد. درست قبل از تمام شدن جنگ. آره، یک حادثه لازم است. سم نه. این بار نه. یک حادثه. غرق شدن تو رودخانه. سرش را زیر آب نگه می‌دارم. سخت است. از پله‌های زیرزمین هلش می‌دهم پایین. ارتفاعش زیاد نیست.

شما می توانید با خرید کتاب دفتر بزرگ از بانک کتاب یکتامهر در سریعترین زمان ممکن آن را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید.

تلفن:                                                                                      66403535-021