نظریه سازمان مدرن نمادین تفسیری و پست مدرن

نظریه سازمان مدرن نمادین تفسیری و پست مدرن

 این کتاب وقتی از تدوین راهبرد صحبت می کند ضمن طرح بنیان های مدل عقلایی طرح ریزی راهبردی strategic planning دیدگاه های مقابل آن یعنی راهبرد خودجوش emergent strategy ، راهبرد به عنوان کنشی نمادین strategy as symbolic action و راهبرد به عنوان ابزار تحکم مدیران بر کارکنان از نگاه پس تمدرن را مطرح می کند. هیچ کدام از دیدگاه های مطرح شده در باب طرح ریزی راهبردی را تأیید نمی کند. ولی اگر کتاب مدیریت راهبردی نوشته فرد دیوید را مطالعه کنید، درمی یابید که بدون اینکه ذهن خواننده را مشوش کند به او القا می کند که مدل عقلایی طرح ریزی راهبردی بهترین مدل بوده و گام به گام به خواننده می آموزد چگونه راهبرد را تدوین کند و خواننده نیز به فکر فرو نمی رود که چگونه می توان به ضرایب اهمیتی که خبرگان به نقاط قوت و ضعف می دهند، اعتماد کرد. به خواننده نمی گوید این نگاه، نگاه پوزیتیویستی است که حول آمار و ارقام دور می زند و پارادایم مدرنیستی خاستگاه آن است. ولی کتاب حاضر هم هی نگاه ها را در مقابل هم به چالش می کشد. برای مثال، برعکس مدرنیستها که مدعی اند فناوری اطلاعات ابزار پیشرفت انسانهاست، پست مدرنیستها استدلال می کنند که فناوری اطلاعات تحقق بخش زندان تمام دید  panoptic vision  جرمی بنتام است که به جای واژه پارادایم توسط میشل فوکو باب شد. پس تمدنیست ها مدعی اند فناوری اطلاعات ابزار کنترل فکر و کنش کارکنان و شلاق تنبیه افرادی است که از دیدگاه ها و هدف های مدیریت عالی تبعیت نمی کنند. بنابراین تعامل دیدگاه ها برای خواننده بسیار جذاب بوده و قوه ی اندیشه ی او را به جنب و جوش وا می دارد، زیرا وضع موجود انباشته های ذهنی دانشجویان را در هم می ریزد.

اين كتاب به سه بخش كلی تقسيم شده است كه عبارتند از: بخش 1) معرفی رويكرد چندگانه بخش 2) ارائه راه‌هایی كه از طريق آنها می توان سازمان را می توان تحليل و تئوريزه كرد: برای مثال سازمان به عنوان محيط، به عنوان ساختارهای اجتماعی، به عنوان فن‌آوری، فرهنگ و ساختارهای فيزيكی و به عنوان محصولات قدرت و فرايندهای سياسی، می تواند مورد تحليل قرار گرفته و تئوريزه شود. بخش 3) كاربرد نظريه‌های سازمان در عمل و طرح جديدترين نگاه‌ها به افق‌های سازمان را مطرح می كند، نگاه‌ها و نظريه‌هایی نظير سيستم‌های انطباقی پيچيده، نظريه هويت سازمانی، رئاليسم انتقادی، نظريه شبكه و يادگيری سازمانی. اين كتاب از سه نگاه (مدرنيست، نمادين- تفسيری و پست مدرن) به سازمان و پديده‌های سازمانی می نگرد. به طور كلی هر كدام واقعيت را به نحوی خاص تصور می كنند (هستیشناسی)، به سبكی خاص در باب آن واقعيت توليد دانش می كنند (شناخت‌شناسی) و با ابزار خاصی آن دانش را توليد می كنند (روش‌شناسی). هر كدام از اين سه نگاه، نظريه‌های خاصی در باب محيط، فرهنگ، استراتژی، ساختار و نظایر اینها ارائه می دهند كه متأثر از هستی شناسی، شناخت‌شناسی و روش‌شناسی آنهاست. درك مطالب كتاب قدری نياز به تأمل و مطالعه مطالب جانبی دارد.