سوگ سیاوش ( در مرگ و رستاخیز )

سوگ سیاوش ( در مرگ و رستاخیز )

کتاب «سوگ سیاوش، در مرگ و رستاخیز» نوشته‌ی «شاهرخ مسکوب» است. این اثر سه بخش با عنوان‌های «غروب»، «شب» و «طلوع» را دربردارد و به حکایت مرگ سیاوش و برآمدن پسرش کیخسرو و برقراری نیکی در ایران می‌پردازد.

در بخشی از کتاب آمده است: «از همان نخستین نیمه دوره ساسانی مردم به آیین‌های مانوی، بودائی و مسیحی روی آوردند. عقاید زروانی و مزدکی و فلسفه نوافلاطونی گسترش یافت و راسخ شد.

ادیان و عقاید تازه همه مگر مزدکی، درون گرای و نااجتماعی بودند و رهایی را در کناره‌کردن از جماعت و زندگی دنیایی و پرداختن به روح و تزکیه نفس می‌دانستند. اجتماع سخت‌اندیشی که راه‌های آزادی ذهنی و عملی را بسته بود، تاختگاه اندیشه‌های تازه‌ای شد که وجدان ضد اجتماعی شهروندان را آرامش می‌بخشید و رفتار آنان را در برابر نظام اجتماعی آزاد می‌گذاشت.

اگر برای زرتشتی مومن روی گرداندن از نظام سیاسی و اجتماعی کشور ناهموار می‌نمود برای مردی به آیینی دیگر این نظام نه تنها جنبه الهی و ماوراء بشری نداشت بلکه پدیده‌ای نامقدس و شاید پلید بود که زوال آن طلیعه نجات بود.»

کتاب حاضر را انتشارات «خوارزمی» منتشر کرده است.