کشف وجود(روان شناسی وجودی)

کشف وجود(روان شناسی وجودی)

کتاب کشف وجود(روان شناسی وجودی)نوشته رولو می مترجم بمهین میلانی از انتشارات  دانژه در 232 صفحه به چاپ رسیده است. 

معرفی کوتاهی درباره این کتاب: 

کتاب حاضر، دربارة روان‌‌شناسی و روان‌‌درمانی وجودی یا هستی‌‌گرا است. کتاب، در سه بخش تنظیم شده است و «مبانی»، «پیشینة فرهنگی»، «نقش درمانی» محورهای اصلی بحث هستند. زبان و سبک نگارش اثر، علمی و روان است و هدف کلّی اثر، تحلیل روان‌‌شناسی وجودی و بررسی تضادهای موجود در سنّت‌‌های روان درمانی است. نویسنده در این کتاب به این نتیجه می‌‌رسد که آن‌‌چه در روان درمانی مطلوب است، کشف وجود خویشتن است. ویژگی شخاص اثر، نگاه بنیادی به مسئلة روان‌‌شناسی وجودی است.

در این اثر رولو مِی با تحلیلی دقیق پس از توضیح آن‌چه در سنت‌های روان‌درمانی رخ داده است، تضادهای دامن‌گیر و نارسایی جدی آن‌ها را برمی‌شمارد.

تبیین ریشه‌های اضطراب، ویژگی‌های گناه وجودی و تفاوت آن با گناه بیمارگون و توضیح سه دنیای پیرامون، ارتباطی و خویشتن از مباحثی است که با ژرف‌بینی مورد بررسی قرار می‌گیرد. رولو می در این کتاب به این نتیجه می‌رسد که غایت مطلوب در روان‌درمانی، کشف وجود خویشتن است.

«مِی» در بخشی از این کتاب تاکید می‌کند که تمام بیمارانی که نزد روان‌درمانگران می‌آیند در پی آنند که خود را از بند احساس پوچی برهانند و به همین دلیل وجود خویش را رها ساخته و به دست درمانگر می‌سپارند اما این کار تنها به غوطه‌ور شدن در یاس و ناامیدی منتهی می‌شود، فرورفتن در تنفری که بعدها منجر به غلیان و خودویرانگری خواهد شد.

«مِی» تاکید می‌کند که بنابر شواهد تاریخی بی‌شمار تاریخی دیر یا زود نیاز افراد برای آزاد بودن خود را آشکار خواهد ساخت. وی معتقد است این آزاد بودن با کشف و تایید وجود در خودمان محقق می‌شود.

نوع بشر موجودی است که هنوز می‌تواند شگفت‌زده شود. با نوای سونات مسحور شود و به وجود بیاید. آفریده‌ای است که می‌تواند نمادها و علایم را در کنار هم بنشاند تا شعری را برای دلشاد کردن‌ بسراید. موجودی است که می‌تواند برآمدن آفتاب را ببیند و سرشار از عظمت و حیرت شود.

«مِی» با برشمردن این نکات بیان می‌دارد که این اثر را برای شرح چرایی و چگونگی این ویژگی‌ها نوشته است.

این روان‌‌درمانگر به عنوان یکی از شاخص‌ترین روانشناسان وجودی یا هستی‌گرا شناخته می‌شود که از طریق تدریس و نیز آثارش به عنوان مشهورترین نماینده جنبش وجودی در روانشناسی شناخته می‌شود.

این موضوع که شرایط محیطی و روحی هر فرد بر افکار و زندگی‌اش جهت می‌دهد در زندگی می به خوبی پیداست. او دوران کودکی ناشاد و محیط خانوادگی ناسالمی داشت و بیماری‌های متعددی را نیز از سر گذراند. همین موضوع می را که از استعداد چشم‌گیری نیز برخوردار بود به سمت کشف وجود و روانشناسی وجودی کشاند.

آن‌چه وجودگرایی را از بسیاری از دیدگاه‌های دیگر شاخص می‌کند توجه به برخی جنبه‌های فلسفی از جمله مقدم دانستن وجود بر جوهر، تلاش انسان برای یافتن معنی و زندگی، مخالفت با جداسازی عینی از ذهنی و به ویژه احساس مسوولیت و دستیابی به خود راستین و اصیل است. 

«مِی» مباحث این کتاب را در سه بخش مبانی، پیشینه فرهنگی و نقش درمانی تبیین کرده است. وی در بخش پیشینه فرهنگی، ابتدا خاستگاه و اهمیت روانشناسی وجودی را تبیین کرده و سپس به مشابهت بستر فرهنگی وجودگرایی و روان‌تحلیلی پرداخته است.

در بخش نقش درمانی نیز مباحثی مانند اضطراب و گناه به عنوان ویژگی‌های هستی‌شناختی، زمان و تاریخ و تکنیک درمانی بررسی شده‌اند.

روانشناسی وجودی یا هستی‌گرایی نوین را می‌توان در آثار فلاسفه شاخصی مانند «کی‌یر کگارد» که بر توازن آزادی، گسترش خودآگاهی و قبول مسوولیت تاکید داشت و نیز «فردریک نیچه» و «مارتین هایدگر» که به ترویج فسلفه وجودی در قرن بیستم پرداختند ملاحظه کرد.

«ویکتور فرانکل»، «لودویگ بینزوانگر»، «مداردباس»، «ایروین یالوم» و «کارل یاسپرس» نیز از روان‌درمانگران مطرح هستند که متاثر از فلسفه وجودگرایی بودند.

21579