زندگی مشترک و حد و مرزهایش

زندگی مشترک و حد و مرزهایش

<span style="\&quot;font-size:" 12.16px;\"="">«زندگی مشترک و حد و مرزهایش: چه انتخاب‌هایی عشق را زنده می‌کند و کدام‌ها می‌کشند؟» نوشته دکتر هنری کلاود و دکتر جان تاون سند سعی بر ارائه سبک‌ها و روش‌های مؤثر در شناخت، برقراری ارتباط و گفت‌وگو، توجه متقابل به نیازها و نهایتا بازسازی روابط آسیب‌دیده یا گرفتار بحران دارد.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

یکی شدن؛ جوهر احساس عاشقانه، و نکته‌ای است که زوجها در نخستین دیدار به آن فکر می‌کنند. به حرفهای دوستی گوش کنید که فکر می‌کند سرانجام «گمشده‌اش» را یافته است؛ یا فیلمی قدیمی را تماشا کنید و ببینید هنرپیشه‌های اصلی فیلم چگونه با رؤیای یکی شدنِ کامل به هم خیره می‌شوند. اما در واقعیت یکی شدن اصلاً یک رؤیا نیست. هدف خدا از ازدواج همین است. از همان ابتدا و در باغ عدن خدا زن و مرد را کنار هم گذاشت تا آن یکی شدنی را که همه در جست و جویش هستیم، پدید آورد. مرد از پدر و مادر خود جدا می‌شود و به همسرش می‌پیوندد تا از آن پس دو تن نباشند، بلکه یک تن باشند. پس شاید فیلمها درست بگویند و یکی شدن واقعا ممکن باشد. اما فیلمها هیچ وقت نشان نمی‌دهند که چگونه می‌توانیم به این یگانگی برسیم. بیشتر افراد در ابتدا این یگانگی رؤیایی را تجربه می‌کنند. در نخستین مرحله عاشق شدن، یک زوج همه حد و مرزهای درونی را کنار می‌گذارند و احساس خوش به هم پیوستن را تجربه می‌کنند. یکی می‌گوید: «او مرد آرزوهایم است» و دیگری می‌گوید: «او فرشته است!» و هر دو می‌گویند: «خیلی با هم جور هستیم.» این مرحله مقدماتی رابطه عالی است و زن و شوهر آن یکی شدنی را که در آرزویش بودند، تجربه می‌کنند. اما در این مرحله، یگانگی واقعی تجربه نمی‌شود. این فقط یک «پیش‌پرده» است. یگانگی به مرور زمان و در جریان رشد رابطه به‌وجود می‌آید و تنها در این حالت است که «دو، یک می‌شود».