خواب و بیدار

خواب و بیدار

رمان حاضر نه موج نو است و نه جریان سیال ذهن. با این حال نیازمند جلب باور مخاطب است که به طور طبیعی خواننده در برابر آن سه نوع موضع‌گیری می‌تواند داشته باشد. آن را باور کند. باور نکند. و یا بپذیرد که نویسنده و خواننده با هم فرض می‌کنند، اگر چنین اتفاقی بیفتد آن وقت‌چه...؟

با در نظر گرفتن این اصل که در عالم خیال و خواب و رویا هر اتفاقی ممکن است بیفتد و فرض آن جایز و قابل پذیرش است. بهتر است گفته شود که کتاب حاضر نه یک اثر تحقیقی است و نه یک رمان، در عین حال با نگاهی و از زاویه دیدی، هم این است و هم آن.

به قول ژان پل سارتر: «شعر مثل رقصیدن و نثر مانند راه رفتن است.»

با وام گرفتن از این تعبیر سارتر و با توجه به این تشبیه می‌شود گفت که خواب و بیدار نه به نیت زدن یک تیر به دو هدف که خود به خود گاه راه رفته و زمان بیش‌تری رقصیده و خواننده را در انتخاب نامی برای نوع آن آزاد گذارده است.