سقوط

سقوط

کتاب سقوط اثر آلبر کامو، نویسندهٔ مشهور فرانسوی . این کتاب که نخست در سال ۱۹۵۶ منتشر شد، رمانی است فلسفی که از زبان ژان باتیست کلمانس (=یحیای تعمیددهندهٔ نداکننده) که وکیل بوده و اینک خود را «قاضی توبه‌کار» می‌خواند روایت می‌شود.

او داستان زندگی‌اش را برای غریبه‌ای اعتراف می‌کند .

 ژان باتیست کلمانس در رستورانی به نام “مکزیکو سیتی” با غریبه ای – که در اصل خواننده کتاب است- آشنا میشود و داستان زندگی اش را برای او بازگو میکند .

ژان باتیست تعریف میکند که وکیلی تراز اول در پاریس بوده و زندگی بسیار موفقی داشته است . اما شبی که در حال گذشتن از پلی در پاریس بوده، زنی را میبیند که بصورتی غیر عادی به لبه های پل نزدیک شده است . ژان باتیست با بی توجهی از کنار زن میگذرد .

بعد از چند قدم، صدای برخورد شیئی با آب را میشنود، اما -برخلاف تمامی ارزشهایی که خود، ظاهراً، در طول اعترافاتش به آنها پایبندی نشان میدهد- هیج کاری نمی‌کند .

این اتفاق بر زندگی موفق او -به عنوان وکیل- تاثیر بسزایی می گذارد . 

ژان پل سارتر فیلسوف اگزیستانسیالیست معاصر این رمان را «زیباترین و فهم‌ناشده‌ترین» کتاب کامو می‌خواند . کتاب به صورت مونولوگ دوم شخص نوشته شده است.

این کتاب با ترجمهٔ فارسی شورانگیز فرخ چاپ شده است .