به هادس خوش آمدید

به هادس خوش آمدید

این رمان روایت زنی‌ست به نام «رودابه» که ناخواسته در میانه‌ی تحولات انقلاب و خشونت جنگ گرفتار می‌شود. خانواده‌ی او به دلیل پایگاه طبقاتی خاص انکار می‌شود. ارزش‌های جمعی، ارزش‌های خانوادگی او را واپس می‌زند.

رودابه لحظه‌به‌لحظه به‌سوی ویرانی رانده می‌شود. او در زیر چرخ‌های تانک جنگ و تاریخ لِه می‌شود. «بلقیس سلیمانی» راوی تقدیر ناگزیر نسلی است که در میانه‌ی تحولات اجتماعی و تاریخی به دنیا می‌آید و کمتر فرصت زندگی کردن می‌یابد.

\" رودابه ناخواسته در میانه‌ی تحولات انقلاب و خشونت جنگ گرفتار می‌شود. خانواده‌ی او به دلیل پایگاه طبقاتی خاص انکار می‌شود. ارزش‌های جمعی، ارزش‌های خانوادگی او را واپس می‌زند. گذشته‌ زیبا، حال ویرانگر و آینده‌‌ تاریک است.
رودابه لحظه‌به‌لحظه به‌سوی ویرانی رانده می‌شود و عشق‌های او یکی بعد از دیگری محو می‌شوند.

او در جست‌وجوی راه نجاتی برای خود و خانواده‌اش تصمیمات عجولانه‌ای می‌گیرد، اما راه به جایی نمی‌برد. راه‌ها بسته است. سنگ‌ها را بسته و سگ‌ها را رها کرده‌اند. رودابه همان‌قدر در تهران مورد هجوم قرار می‌گیرد که در مناطق جنگی.
جنگ نامهربان و ویرانگر است. رودابه در زیر چرخ‌های تانک جنگ و تاریخ لِه می‌شود. این تقدیر ناگزیر نسلی است که در میانه‌ی تحولات اجتماعی و تاریخی به دنیا می‌آید و کمتر فرصت زندگی کردن می‌یابد.
فضای خانه با آمدورفت آدم‌ها عوض می‌شد. وقتی روح ننه‌بیگم در خانه پرسه می‌زد و رودابه او را حاضر و ناظر می‌دید، جو خانه آرام و آن‌طور که رودابه درک می‌کرد سرشار از گذشته می‌شد، طوری که رودابه همان پروپیمانی، همان سکون قدیمی، همان شکوه درونی و باستانی را دوباره حس می‌کرد.

انگار همه‌ی این‌ها را ننه‌بیگم با خودش برده و دوباره آورده بود و از همه مهم‌تر تقدیر و همزمان با آن تسلیم چنان بال‌وپرش را بر خانه‌ی لطفعلی‌خان می‌گستراند که انگار همه‌ در یک لازمانی بهشت‌وار می‌زیستند. رودابه در روزهایی که برای ننه‌بیگم قرآن می‌خواند و هنوز خانم‌پروین نیامده بود، در یک جنت پیشادنیایی سیر می‌کرد.

با ورود خانم‌پروین دوباره پا به این جهان گذاشته بود و جهان با ماهیتی تازه بر او ظهور کرده بود. انگار در یک لحظه دنیای ننه‌بیگم ناپدید شده بود و دنیای خانم‌پروین جانشین آن شده بود. در این دنیا همه‌چیز سبک و خالی از وقار بود. هیچ‌چیز و هیچ‌کس ماهیت ثابت و قابل درکی نداشت، و اشیا و آدم‌ها متناسب با نقش‌شان عوض می‌شدند.\"