روش شناسی مطالعات دینی

روش شناسی مطالعات دینی

روش شناسی مطالعات دینی، نخستین گام در تدوین نظام مند روش ها و مبانی دین پژوهی در جامعه ما است که در فرآیندی تعاملی با خوانندگان، تغییر نگرش، ارتقای دانش، توسعه مهارت و افزایش توانایی دین پژوهان را هدف خود قرار می دهد.

مطالعات دینی در جامعه ما، از آغاز سده اخیر، تحولات پر فراز و نشیبی یافته است. این تحولات، از سویی برخاسته از توسعه سیاسی و از سوی دیگر، متأثر از تحولات جهانی پس از قرن هجدهم است.

گسترش برنامه های ترویج دین و توسعه مطالعات دینی در چنین بستری ضرورت خود را نشان می دهد؛ با این حال، توسعه کمی برنامه های دین آموزی و دین پژوهی، بدون دغدغه کارآیی و اثربخشی این برنامه ها، حذف مسائل به جای حل آنها است.

کارآیی و اثربخشی مطالعات دینی در عصر جهانی شدن، آرمانی است که به سهولت نمی توان بدان دست یافت.