حاجی نرگس

حاجی نرگس

کتاب حاجی نرگس اثر مریم سمیع زادگان توسط انتشارات آوند دانش در 114 صفحه به چاپ رسیده است.

«مریم سمیع زادگان» نویسنده‌ی معاصر ایرانی در آبان سال 1350 به دنیا آمد. او کودکی‌اش را در خانواده‌ای تحصیل‌کرده و کتاب‌خوان گذراند و در نوجوانی اولین داستانش با نام قصه دو پرستو كه آشيانه می‌ساختند براي شروع زندگي را نوشت. او در جوانی تحصیل در رشته‌ی زبان آلماني را دنبال کرد و پس از آن به‌عنوان مدیر فنی یک آژانس هواپیمایی مشغول به کار شد. «سمیع زادگان» به دلیل علاقه‌ی زیادش به نوشتن و داستان‌سرایی، کار در آژانس هواپیمایی را رها کرد و در دهه‌ی چهارم زندگی‌اش، خود را وقف نوشتن کرد. او علاوه‌بر نوشتن داستان، با روزنامه‌ی شهروند و مجله‌ی همشهری جوان همکاری دارد و در مجله‌ی کرگدن می‌نویسد.

این اثر با زبانی نرم و ساده نگاشته شده و موضوع داستان‌های آن‌ها از دل زندگی مردم بیرون کشیده شده است به همین دلیل خوانندگان با آن‌ها احساس همذات‌پنداری می‌کنند. این داستان‌ها روان، حقیقی و از جنس زندگی آدم‌های عادی شهر هستند که عشق، خیانت، درد و رنج را تجربه می‌کنند. «مریم سمیع زادگان» داستان‌های این اثر را با زباني شاعرانه و لحنی لطیف نوشته است که برخی از آن‌ها غمناک و تلخ هستند.

داستان اول مجموعه‌ی «حاجی نرگس» با نام «درک جایی است همین حوالی» روایت زندگی خانواده‌ای است که هنوز یک سال از مرگ مادر خانواده نگذشته است، پدر خانواده با همسر جدیدش به منزل می‌آید. ثریا و سمیرا دخترهای این خانواده در ابتدا داستان با این موضوع کنار نمی‌آیند و پرخاش می‌کنند. ثریا، دختر این داستان کمی با دخترهای دیگر فرق می‌کند. او در دنیایی دیگر و باشخصیت‌های پنهانی دیگری زندگی می‌کند. او در میان واقعیت و خیال تصمیمی نسبت به ازدواج دوباره‌ی پدرش می‌گیرد که باقی داستان «درک جایی است همین حوالی» را شکل می‌دهد. 

کتاب «حاجی نرگس» نوشته‌ی «مریم سمیع زادگان» برای علاقه‌مندان به داستان‌های فارسی بسیار خواندنی و دل‌نشین است. داستان‌های این اثر کوتاه و کم‌حجم هستند و می‌توان آن‌ها را در مدت‌زمان کوتاهی خواند. این کتاب از سوی انتشارات آوند دانش ه چاپ رسیده است که نسخه‌ی الکترونیک آن در همین صفحه از فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است.

قسمتی از متن کتاب:

فرصت نداد حتی غزل خداحافظی‌ام را بخوانم. خدا رفتگان شما را هم رحمت کند و بیامرزد. مادر خدابیامرزم هميشه می‌گفت: «هر آدمی آهنگ خودش را دارد. وقت مرگ هم آهنگی برایش نواخته می‌شود که آرام بگیرد و زیاد نترسد.» من هم یک آهنگ غمگینی شنیدم روی فیلم مُردنم، نه چیزی مثل چهچه بلبل یا آواز قناری. یک آهنگی مثل مارش عزا، توی دود و مه و ابر، یک چیزی مثل صدای سنج و زنجیر مراسم عاشورای حسینی مثلاً؛ غمگین و خون به جگر کن. بعد آن هیکل گنده‌ی فربه ناگهان شد اندازه‌ی یک مشت. مثل بادکنکی که یکهو بادش خالی شود، کوچک شدم و سبک. انگار نبودم، نبوده‌ام از ازل، از روز اول. اول گیج شدم و دستپاچه. مثل این هنرپیشه‌های توی سریال سه‌شنبه شب‌های تلویزیون خودمان، که یکهو صاحب‌خانه‌ی بی‌انصاف حکم جلب به دست، اسباب و اثاثیه‌ی مستأجر را می‌ریزد توی کوچه. قیافه‌ام شد شبیه همان مستأجر بی‌نوا. به همان مستأصلی، به همان بیچارگی. از تعجب دهانم باز ماند. نفسم بالا نمی‌آمد. چند بار با مشت زدم توی سینه. چند بار نفس عمیق کشیدم اما فایده نداشت. نفسم بالا نمی‌آمد. آدمی که مرد، مرد دیگر، هزار آدم و هزار دهان با هم نفس مصنوعی هم بدهند، نفسش بالا نمی‌آید که نمی‌آید.

شما می توانید با خرید کتاب حاجی نرگس از بانک کتاب یکتامهر در سریعترین زمان ممکن آن را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید.

تلفن:                                                                                      66403535-021