قانون داوری تجاری استرالیا 2013
اگر یک داور به موجب قانون یا عملا\" قادر به انجام وظایف داوری نباشد یا بنا به دلایل دیگر موفق به انجام وظایفش بدون تأخیر موجه نباشد، مسئولیت داور خاتمه می یابد در صورتیکه داور از مقام خود کناره گیری کند یا طرفین با خاتمه آن موافقت کنند. در غیر اینصورت اگر مناقشاتی در این خصوص باقی بماند هر یک از طرفین می توانداز دادگاه تقاضای تصمیم در مورد خاتمه مسئولیت نماید.
تصمیم دادگاه مطابق بند 2 که در حدود محدودیتهای صلاحیت دادگاه می باشد، قطعی است. دیوان داوری می تواند در مورد صلاحیت خود از جمله هر گونه ایراد مربوط به وجود و یا اعتبار موافقتنامه داوری اتخاذ تصمیم نماید. بدین منظور شرط داوری که به صورت جزئی از یک قرارداد شکل می گیرد به عنوان یک موافقتنامه مستقل نسبت به سایر شروط قرارداد مذکور تلقی می شود.
تصمیم دیوان داوری در مورد بطلان و بلااثر بودن قرارداد موجب عدم اعتبار شرط داوری نمی شود. قانون نمونه مقرر می کند که چنین تصمیمی قانونا\" موجب بی اعتباری شرط داوری نمی گردد. هر درخواست مبنی بر اینکه دیوان داوری صلاحیت ندارد باید قبل از ثبت اظهارات دفاعیه تسلیم شود.
یک طرف از تسلیم چنین درخواستی به واسطه این واقعیت که یک داور را انتخاب کرده است یا در انتصاب یک داور مشارکت داشته است، منع نشده است. تعاریف موافقتنامه داوری ، اطلاعات محرمانه، افشا کردن، داوری تجاری داخلی، اعمال کردن، عملکرد، اقدانات موقت، قانون نمونه، طرفین و دادگاه در قانون نمونه گنجانده نشده است.
قانون داوری تجاری استرالیا 2013
| ویژگی ها | |
|---|---|
| ناشر: | بنیاد حقوقی میزان |
| نویسنده: | علیرضا مشهدی زاده-کاملیا |
| برند |
بنیاد حقوقی میزان
|
