حقوق بین الملل خصوصی

حقوق بین الملل خصوصی

قاعده پیوسته بودن تابعیت یعنی اینکه خلایی در تابعیت به شخص پیدا نشود. به عبارت دیگر شخص وقتی تابعیت خود را از دست می دهد که تابعیت دولت دیگری را تحصیل کرده باشد. اجتماعات بشری باید منظم و ترتیب داشته باشند و حقوق و تکالیف افراد مشخصا\" معلوم باشد، که این حقوق و تکالیف افراد نیز غالبا\" در ارتباط با تابعیت مشخص می گردد. اگر افراد بتوانند هر وقت خواستند تابعیت خارج کند، افراد بدون تابعیت زیاد می شوند و آشفتگی در امور حقوقی و نظم اجتماعی به وجود می آید. از این رو، قاعده پیوسته بودن تابعیت ایجاب می کند که افراد همواره با دولتی رابطه سیاسی داشته باشند و این رابطه هرگز منقطع نشود. ولیکن قاعده پیوسته بودن تابعیت در گذشته و امروز در قالب های متفاوت دارای استثنائاتی بوده و هست که برای نمونه به دو مورد بارز امروزی آن اشاره می شود. سلب تابعیت به به مثابه مجازات هم به صورت مستقل و هم به صورت تکمیلی در قوانین برخی کشورها آمده و باعث گردیده تا اصل پیوستگی تابعیت متزلزل گردد. اگر چه در برابر این ایده مخالفانی وجود دارد، ولی موافقان سلب تابعیت رات به عنوان مجازات امری لازم و ضروری و حتی مفید می دانند. به نظر موافقان این ایده و رویه افرادی که کشور متبوع خود را ترک می کنند و در کشور خارج در اختیار بیگانگان قرار می گیرند و دست به تحریک می زنند و امنیت را مختل می سازند، در اختیار کشور متبوع نیستند تا مجازات دیگری در مورد آنها اعمال شود، و اگر هم در قانون مجازات های دیگری غیر از سلب تابعیت در نظر گرفته شود آن مجازات ها بدون اجرا باقی می مانند.