تذکره الاولیاء

تذکره الاولیاء

اما بعد چون از قرآن و تخبار گذشتی ، هیچ سخنی بالای سخن مشایخ طریقت نیست - رحمهم الله - که سخن ایشان نتیجه کار و حال است  نه ثمره حفظ فال ؛ و از عیان است نه از بیان ، و از اسرار است نه از تکرار ، و از علم لدنی است نه از علم کسبی ، و از جوشیدن است نه از کوشیدن ، و از عالم«ادبنی ربی » است نه از جهان « علمنی ابی » که ایشان ورثه انبیااند.

و جماعتی از دوستان خود را رغبتی تمام میدیم به سخن این قوم ، و مرا نیز میلی عظیم بود به مطالعه احوال و سخن ایشان . اگر همه را جمع میکردم دراز میشد. التقاطی کردم دوستان ار و خویشتن را و اگر تو از این پرده ای برای تو نیز.

و اگر کسی سخن ایشان زیادت تر از این خواهد ، در کتب متقدمان و متاخران این طایفه بسیار یافته شود از آنجا طلب کند.

و اگر طالبی شرح کلمات این قوم مشبع طلب کند؛ گو کتاب «شرح القلب » و کتاب « الاسرار » و کتاب « معرفت النفس » مطالعه کن که گمان ما آن است که هیچ سخن این طایفه - الاماشاء الله - بر وی پوشیده نماند.