سخنانی از نابغه اوماها

سخنانی از نابغه اوماها

می‌توان به وارن بافت حق داد چندان هم متواضع نباشد. او با داشتن یک دفتر کار در اوماها، نبراسکا ، بدون حتی یک رایانه، توانسته در عرصه‌ی سرمایه‌گذاری، از رقبای خود در وال استریت یا هر کس دیگری در جهان پیشی بگیرد. زمانی که شاخص‌های عمده‌ی سهام در فاصله دهۀ‌ 1950 تا 1990 سالیانه حدود 11 درصد سود را نشان می‌داد. بافت انتخاب‌هایی صورت داد که ارزش آنها حدود 29 درصد در سال افزایش می‌یافت، مسیری که به شرکت سرمایه‌گذاری برکشایر هاتاوی  منتهی شد، شرکتی که هم اکنون هشتمین کسب و کار بزرگ جهان با ارزش خالص 44 میلیارد دلار است.
با این حال، نابغۀ اوهاما با فروتنی از توانایی‌هایش سخن می‌گوید.

در عین حال که تصدیق می‌کند توانایی منحصر به فردی در ارزیابی شرکت‌ها دارد، اما قبول ندارد که همین توانایی چنین ثروت عظیمی را برای او به ارمغان آورده است. در عوض، می‌خواهد بگوید با مجموعه‌ای از مهارت‌های مناسب، خانوادۀ مناسب و در مکان و زمان مناسب به دنیا آمده است و این شرایط را نوعی لاتاری خدادادی توصیف کرده است. اگر او چند قرن پیش، یا در جهان در حال توسعه به دنیا آمده بود، توانایی‌اش برای تخصیص سرمایه ممکن بود فاقد ارزش باشد.

به همین دلیل او متعهد شده بخش اعظم درآمدش را از طریق بنیاد بیل و ملیندا گیتس  و بنیادهای خیریه‌ای که توسط سه فرزندش اداره می‌شوند، به امور خیریه اختصاص دهد.
گرچه وارن بافت در مورد خودش با فروتنی سخن می‌گوید، اما از روشن شدن برخی از زوایای کارش شرمسار نیست. او با کمال میل ایده‌های خود را در خصوص نظریۀ سرمایه‌گذاری، رخدادهای جاری، سیاست مالیاتی یا راه و رسم زندگی ارزشمند شرح می‌دهد. او ساعت‌ها در شبکه سی ان بی سی  در خصوص سرمایه‌گذاری‌هایش صحبت می‌کند، در روزنامۀ نیویورک تایمز  مقالاتی از او منتشر می‌شود و در خلال گزارش سالانۀ خود به سهام‌داران برکشایر هاتاوی، برخی از وقایع روزمره‌اش را بازگو می‌کند (منتخب‌هایی از هر یک را در صفحات آتی می‌خوانید.)

بافت، در حوزه‌ی سرمایه‌گذاری قوانینی دارد. او می‌گوید، به دنبال کسب و کارهایی باشید که دارای «مزیت رقابتی پایدار» هستند، شرکت‌هایی که می‌توانند همین فردا، قیمت کالا یا خدماتشان را افزایش دهند و در عین حال مشتریان خود را از دست ندهند. وقتی یکی از این شرکت‌ها را پیدا کردید، در صورتی که قیمت سهام آن معقول بود آن را بخرید و سپس نفروشید. به گفته‌ی وی، یکی از بزرگترین اشتباهات سرمایه‌گذاران، خرید و فروش دائمی سهام و پرداخت کارمزد به کارگزار است که شامل هر معامله می‌شود. این یکی از دلایلی است که برکشایر هاتاوی (در کنار حس وفاداری شخصی) تقریباً هرگز سهامی را که می‌خرد، نمی‌فروشد، حتی وقتی شرکت‌های مزبور عملکرد نامطلوبی داشته باشند.

توصیه‌ی بافت برای زندگی نیز ساده است. حرفه‌ای را که دوست دارید پیدا کنید، با فرد مناسب ازدواج کنید و بی قید و شرط به خانوادۀ خود عشق بورزید. توانایی‌های خودتان را باور داشته باشید و به گفته‌های دیگران چندان اهمیت ندهید. این توصیه‌ای است که بافت طی هشتاد و اندی سال زندگی به کار بسته است، روشی که نه تنها ثروت شخصی عظیم، بلکه از آن مهم‌تر، زندگی سرشار از عشق و شادمانی را برای وی رقم زده است.