کجا ممکن است پیدایش کنم

کجا ممکن است پیدایش کنم

انگشتانش استخوانی و باریک بودند . دسته ی فنجان را به آرامی گرفت و آن را نگه داشت . تنها انگشت کوچکش در هوا رها شده بود . انگشتری به دست نداشت و به نظر می رسید هیچ وقت هم ن داشته است .

در سکوت قهوه مان را نوشیدیم و به بیرون پنجره چشم دوختیم . بوی باران از پنجره ی باز به درون می آمد.باران صدایی نداشت . و نه باد . گاه ، در برهه هایی غیر عادی ، صدای بارانی که بیرون می بارد به گوش هیچ کس نمی رسد . فقط بوی باران است که می تواند دزدکی به درون اتاق بخزد . بیرون ، گل های ادریسی مثل حیوان های کوچک صف کشیده بودند و باران ماه ژوئن را می نوشیدند .

زن از من پرسید :  « مدت زیادی است که اینجا هستید ؟ »

پاسخ دادم : « بله ، شاید حدود پنج روز . »

چیزی نگفت.انگار حرف من هیچ تاثیری روی او نداشت.

« از توکیو می آیید ؟ »

گفتم : « بله ، شما چطور ؟ »

خندید . این بار توانستم تنها اندکی از دندان هایش را ببینم . « نه ، از توکیو ، نه »

من که نمی دانستم چه جوابی باید بدهم ، خندیدم . بقیه ی قهوه مان را نوشیدیم .

 برای مشاهده و خرید کتاب سوکورو تازاکی بی رنگ و سال های زیارتش کلیک کنید .