باز آفرینی شهری پایدار در محدوده ها و محله های ناکار آمد شهری

باز آفرینی شهری پایدار در محدوده ها و محله های ناکار آمد شهری

حدفاصل سالهای 1372 تا 1376

رویکرد ها و اقدامات : تجمیع واحد های موجود در اراضی و املاک واقع در بافت های مراکز شهری برای جبران بخشی از مسکن مورد نیاز از طریق تملک ، پاکسازی.

این سیاست که در ابتدا با عنوان «تجمیع» و سپس با درج آن در برنامه پنج سال دوم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی کشور تحت عنوان «بافت مسئله دار شهری» تعریف گردید ، اجرای پروژه های کلان مقیاس پاکسازی و تجمیع را با تاکید بر ابعاد کالبدی و با دخالت مستقیم دولت در پی داشت.

نمونه طرح های و اقدامات : طرح تجمیع محله ایلچی خان یزد ، طرح تجمیع محله آستانه شیراز ، طرح تجمیع در محدوده 9 هکتاری موردستان شیراز ،طرح تجمیع محله قلعه کرمان ، طرح توسعه مجموعه حرم مطهر امام رضا (ع) طرح توسعه مجموعه شاه چراغ و آستانه سید علاءالدین حسین در شیراز ، پروژه نواب تهران ، مجموعه صاحب الامر و چهار راه شهید بهشتی تبریز.

حد فاصل سالهای 1376 تا 1388

رویکرد ها و اقدامات : 1 تشکیل سازمان عمران و بهسازی شهری وابسته به وزارت مسکن و شهرسازی در سال 1376 - 2 در دستور کار قرار گرفتن ساست جدیدی با عنوان سیاست «توسعه درونی » برای نخستین بار در پاسخگویی به چالش های بافت های نا کرآمد  - 3تصویب سه شاخص نا پایداری ، ریزدانگی ونفوذپذیری برای شناسایی محدوده های نیازمن نوسازی شهری با عنوان بافت های فرسوده شهری -4  اجرای «سیاست تشویق بخش خصوصی و سرمایه گذاران » - 5 طرح « توانمندسازی و سازماندهی اسکان غیر رسمی».

فهرست مطالب