جامعه شناسی خودمانی

جامعه شناسی خودمانی

کتاب جامعه شناسی خودمانی اثر حسن نراقی توسط انتشارات اختران در 163 صفحه به چاپ رسیده است.

حسن نراقی پژوهشگر ایرانی‌ست که بیشتر به دلیل آثارش در زمینه جامعه‌شناسی غیرآکادمیک شناخته‌شده‌است. مهم‌ترین اثر او «جامعه‌شناسی خودمانی» است که در سال 1398 به چاپ سی و یکم رسید. کارگروه جامعه‌شناسی مردم‌مدار در انجمن جامعه‌شناسی ایران، روز ۲۰ آذر ۱۳۹۰، جلسه‌ای برای نقد و بررسی کتاب «جامعه‌شناسی خودمانی» با حضور حمیدرضا جلایی‌پور، بهزاد دوران، غلامرضا اربابی و رحمت‌الله صدیق سروستانی برگزار کرد. نقد جلایی‌پور آن است که «این کتاب ربطی به کاربرد مطالب رشته جامعه‌شناسی ندارد، ولی نویسنده سعی کرده از نام جامعه‌شناسی استفاده کند. به عبارت دیگر، همان نقد اخلاقی که نویسنده، ایرانیان را به آن متهم می‌کند، خودش هم گرفتار آن است.» اربابی معتقد است «نویسنده حل مسائل را در اراده تک‌تک افراد برای حل مشکل معرفی می‌کند. این رویکرد، رویکردی ماقبل جامعه‌شناسی و شبیه به مباحث دورکیم و تارد است ... به نظر من این رویکرد، رویکردی محافظه‌کارانه است که به مذاق اصحاب قدرت هم خوش می‌آید، زیرا تمام مشکلات موجود را بر گردن خود مردم می‌اندازد.»

نویسنده در این کتاب با کلمات واضح و روشن خود، معضلات جامعه‌ی ایران را بیان می‌کند.

کتاب جامعه شناسي خودمانی همانطور که از نامش می‌توان برداشت کرد با کلماتی ساده و روان، معضلات فردیِ انسان که منجر به بروز مشکل در جامعه می‌شود را بررسی می‌کند.

نراقی در این اثر جامعه ایران را به بوته نقد کشیده و معضلات آن را به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار داده است. نویسنده بر این موضوع اعتقاد دارد که دلیل تمام معضلات و مشکلات تنها خود مردم هستند به عنوان مثال یکی از این دلایلی که از دید نویسنده باعث شده تا ما درمانده باشیم این است که ما از تاریخ آگاهی نداریم. به این کتاب نقد های بسیار شده که نویسنده در مقدمه کتابش به برخی از آن ها پاسخ داده، برای مثال اگر ایراد از مردم است نقش حکومت ها چیست؟ آیا حکومت ها برگرفته از مردم هستند یا مردم برگرفته از حکومت هستند؟ یکی از ایراداتی که به این کتاب گرفته شده می توان به این مورد اشاره کرد که نویسنده بیشتر به انتقاد از جامعه پرداخته و از نکات مثبت چشم پوشی کرده است که البته از یک منظر که عموما ما ایرانی ها عاشق خودمان هستیم این نکته ی مثبتی به حساب می آید چرا که تعریف از جامعه باعث تشدید این معضل خود پسندی می شود. ایراد دیگری که مطرح شده، عدم ارائه راهکار درمانی معضلات است، که خود نویسنده در مقدمه کتاب به این نکته اشاره کرده است که بیمار در ابتدا باید متوجه بیمار بودن خودش بشود تا بعد به دنبال درمان آن برود لذا رسالت این کتاب در مرحله نخست این است که جامعه را بیدار کند.

قسمتی از متن کتاب:

داستان عامیانه‌ی درویشی که سگ کاسه‌ی روغنش را لیسیده بود و آن را نجس کرده بود را که می‌دانید. درویش مال‌باخته تنها به این دلخوش کرده بود که: انشاءالله گربه بوده. در صورتی که خودش خوب می‌دانست واقعا آن که کاسه‌اش را لیسیده و نجس کرده بود سگ بود نه گربه. ما هم اکثر مسائل‌مان را خوب می‌دانیم ولی حتی خودمان را هم گول می‌زنیم؛ یعنی نه اینکه الزاما قصد دروغ‌گویی داشته باشیم بلکه بر حسب عادت فکر می‌کنیم این‌جور راحت‌تر هستیم.

و این مشکل وقتی که در وجود ما ایرانی‌ها وجود داشتخوب حالا همین هم‌وطن وزیر شد... وکیل شد... این روحیه را که از خودش دور نمی‌تواند بکند. در رأس سازمان تحت نفوذش هم علاقه‌ای به دانستن مشکلاتش نخواهد داشت چه رسد به آن که آن‌ها را حل کند، تا به وجود مشکل اعتراف نداشته باشی که درصدد حلش برنمیایی! این است که وقتی مصاحبه می‌کند یا وقتی برنامه می‌ریزد یک جایش لنگ می‌ماند. می‌شود همین که هست. پس در اینجا دیگر دولت و ملت نداردهمه بدون این‌که الزاما قصد بدی داشته باشند همان امر بد را اجرا می‌کنند.

شما می توانید با خرید کتاب جامعه شناسی خودمانی از بانک کتاب یکتامهر در سریعترین زمان ممکن آن را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید.

تلفن:                                                                                      66403535-021