دنیایی را تصور کن که ...

دنیایی را تصور کن که ...

این کتاب به شما نشان می‌دهد که چگونه هرکس تصور خاص خود را از جهان می‌تواند داشته باشد. همچنین درمی‌یابید: فکرکردن چقدر لذت‌بخش است!

شاید تصویری که از فلسفه در ذهن ما وجود دارد، فردی با عینکی بر چشم و نگاهی فیلسوفانه است که هیچ‌کس از حرف‌هایش سر در نمی‌آورد! بنابراین،‌ فکر می‌کنیم اصطلاح «فلسفه به زبان ساده» یا «فلسفه برای کودکان» معنی ندارد؛ چون فلسفه فقط برای عده‌ای خاص تعریف شده است که ذاتاً فیلسوف هستند. شاید به همین دلیل است که وقتی از «فلسفه برای کودکان» حرف می‌زنیم، عده‌ای با تعجب می‌پرسند: مگر فلسفه را می‌توان به کودکان آموخت؟! فلسفه در ذهن آن ها با نام کسانی مثل سقراط و افلاطون گره خورده است. در حالی که اصل اساسی و آغازین فلسفه، تفکر است. فلسفه به معنای درست فکرکردن است؛ توانایی تفکری هدایت‌شده و درست. تفکر درست و منطقی، به پرسش می‌انجامد. در واقع، در فلسفه به کودکان می‌آموزیم که به «چرایی» برسند، از کلیشه‌ها دور شوند و به نگاه و درکی تازه و مستقل از پدیده‌ها و مفاهیم برسند. نگاه و تفکری که مخصوص خودشان است و آن ها طبق یافته‌های خود به این تفکر مستقل رسیده‌اند. پس، آموزش فلسفه یا تفکر فلسفی به کودکان، به معنای آموزش اصطلاحات فلسفی و جمله‌های پیچیده نیست! فلسفه را به کودکان می‌آموزیم تا همانند ما، کلیشه‌ای و محدود فکر نکنند و هر چیزی را فقط به این دلیل که بزرگترها به آن ها می‌گویند، نپذیرند. یاد بگیرند درباره ی پدیده‌ای مثل مرگ، منطقی و عقلانی فکر کنند یا خودشان تشخیص بدهند چه کاری یا چه چیزی خوب است یا بد. داستان‌ها برای این کار بهترین گزینه‌اند. کودکان،‌ در دنیای داستان‌ها غرق می‌شوند و خود را مانند یکی از آن شخصیت‌ها تصور می‌کنند، نقش او را در ذهنشان بازی می‌کنند و به درک موقعیت او می‌رسند. دنیایی را تصور کن که…» با استفاده از داستان‌های کوتاه و گاه دنباله‌دار، به طرح موضوع‌هایی پرداخته است که کودکان در زندگی روزمره با آن ها درگیراند؛ زندگی و مرگ، آزادی و عدم آزادی، خوشبختی و بدبختی، خوبی و بدی. این کتاب، یکی از کتاب‌های مجموعه ی «فلسفه به زبان ساده» است که نشر آسمان خیال آن را منتشر کرده است. استاد مصطفی ملکیان، از استادان فلسفۀ اخلاق نیز مقدمه ی مفصلی بر آن نوشته‌اند.این کتاب قصد ندارد پاسخی از پیش تعیین شده به مخاطب القا کند و او را به نتیجه‌گیری برساند. در واقع، خود کتاب نیز در راستای مستقل ‌اندیشیدن حرکت می‌کند. هر داستان تلنگری است به مخاطب تا او را با دنیایی تازه آشنا کند و به یافتن پاسخی برای پرسش‌هایش تشویق کند. این، همان هدف اصلی، یعنی اندیشیدن و مستقل اندیشیدن است.