افکار عمومی و معیارهای سنجش آن

افکار عمومی و معیارهای سنجش آن

افکار عمومی پدیده ای است روانی – اجتماعی ، با خصلتی جمعی و بازتابی از هستی اجتماعی انسان که می توان ان را چنین تعریف کرد : افکار عمومی ، نوعی داوری مردم در یک مسئله همگانی مورد اختلاف در زمانی مشخص است . از این رو حاصل جمع افکار فردی نیست ، بلکه نتیجه کنش متقابل فردی . گروهی در یک بافت فرهنگی – اجتماعی و اقتصادی خاص است که در مجموع می توان ان را نوعی تولید اجتماعی نامید که در بسیاری از موارد تعیین کننده است و می تواند خود را به گونه های مختلف بر مدیران و برگزیدگان تصمیم گیرنده تحمیل کند به عبارت دیگر افکار عمومی نوعی اگاه اجتماعی است که به صورت اگاهی غیر رسمی در میان عامه خاص که دارای منافع مشترک هستند ، بروز می کند و جنبه عاطفی و ادراکی دارد و از تعصب نیز برکنار نیست . افکار عمومی اگر به شدت تعمیم یابد و ماندگار شود به صورت اجماع یا وفاق عمومی در می اید .