عزادار اجیر

عزادار اجیر

عزادار اجیر درباره‌ی زندگی روشنفکران است زیر سیطره‌ی نظام‌های تمامیت خواهی که نظامیان‌شان در همه‌چیز دست بالا را دارنده هوارد مردی است که انتقاداتش مرز نمی‌شناسند و پر جسارت همه‌کس و همه‌چیز را دست می‌اندازد. همه می‌خواهند شبیه او باشند، اما وقتی هنوز می‌شود کسانی ناغافل بریزند توی خانه‌ات و بی‌هیچ توضیحی هرکاری که دلشان خواست با خودت و دوستان و دور و بری‌هایت بکنند، چنین آدمی بودن نه برای خود هوارد خوب است نه برای دختر و دامادش.

والاس شان متولد ۱۹۴۵ نیویورک است؛ پدرش سی و پنج سال سردبیر هفته‌نامه‌ی «نیویورکر»بود، و کودکی و نوجوانی والاس سراسر به معاشرت با مهم‌ترین روشنفکران و نویسندگان زمانه‌اش گذشت. در دانشگاه درس تاریخ و فلسفه و اقتصاد خواندو بعد رو آورد به نمایشنامه‌نویسی. اولین نمایشنامه‌اش سال ۱۹۷۵ اجرا شد، «آخر شب ما» ، و تا امروز طی بیش‌تر از چهار دهه فقط هشت نمایشنامه‌ی دیگر نوشته. اواخر دهه‌ی هفتاد میلادی با چهارمین نمایشنامه‌اش «مری وبروس» ، اقبال عمومی و خوشامد منتقدان را تجربه کرد و از آن پس اجرای هر نمایشنامه‌‌اش اتفاقی در تئاتر دنیای انگلیسی زبان بوده.

«عمع دن و لمون» ، «تب» ، «عزادار اجیر» ، «علف‌های هزار رنگ» ، و «شب در رستوران تاک‌هاس» همگی جنجال‌ها و منازعات بسیار باعث شده‌اند، تا جایی که اجرای یکی دوتاشان حتا سال‌هایی در کشور خودش ممنوع بوده‌اند. منتقد بی‌محابای عملکرد صاحب قدرتان در همه‌جای عالم است و آثارش هشدارهایی درباره‌ی خطر برآمدن دوباره‌ی فاشیسم و ازدست رفتن ارزش‌ها و حقوق انسانی.

مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل، مجموعه‌ای منحصر به فرد از نمایشنامه‌هایی است که تا به حال به فارسی ترجمه نشده‌اند و یا ترجمه‌ی مجددی از نمایشنامه‌هایی خواهد بود که از هرجهت لزوم ترجمه‌ی دوباره‌ی آن‌ها حس می‌گردد.