نیابت در روابط تجاری و مدنی

نیابت در روابط تجاری و مدنی

نیابت واژه عامی است که بسیاری از اعمال حقوقی تحت لوای وکالت و نمایندگی را پوشش می دهد. وکالت نهادی قدیمی و شناخته شده در نظام حقوقی ایران است .وقتی نوبت به نهاد نمایندگی می رسد ضوابط چندان روشنی در سیستم حقوقی کشور دیده نمی شود. لیکن در بخش های مختلف قانون تجارت از این واژه نام برده شد. نمایندگی به هر شکلی اعم از قراردادی، قانونی یا قضائی هم در امور مدنی و هم در تجارت کاربرد دارد. نمایندگی قلمرو وسیعی در تجارت از جمله دلالی، حق العمل کاری، قائم مقام تجاری، مدیران فروشگاه ها و اداره مشاغل بزرگ، حمل و نقل، بیمه و موسسات خدماتی ومالی و مشاوره ای دارد. این کتاب با نگاهی تطبیقی به این قبیل مسائل پرداخته است. علی رغم نارسایی قواعد وکالت در قانون مدنی، قانون تجارت در هر قسمت که نیاز به مقررات نمایندگی باشد به قانون ناقص وکالت ارجاع می دهد. برای درک بهتر و روشن شدن زوایای پنهان این نهاد علاوه بر کتب فقهی به قوانین کشور هایی نظیر آلمان، آمریکا، اتریش، اسکاتلند، انگلیس، تایوان، فرانسه، کانادا، هلند و هند مراجعه و اصول مشترکی از آن ها بدست آمد. نایب( نماینده یا وکیل) برای کارفرما (اصیل) عمل حقوقی انجام می دهد و در برابر خدمات اجرت دریافت می دارد. با این وجود در نظام حقوقی ایران از امتیاز قاعده مسئولیت کار فرمایی (مسئولیت ناشی از فعل غیر) مفاد ماده 12 قانون مسئولیت مدنی بهره مند نیست. مانند سایر کارکنان کارفرما شمرده نشده و ازحمایت اصیل در مقام جبران خسارت ثالث بر خوردار نمی باشد. نکات مفیدی در بیشتر زمینه های کلیدی در 38 بند به خوانندگان گرامی عرضه می کند. راهکاری برای اصلاح مقررات وکالت در قانون مدنی ارائه و توجه علاقمندان را به پرورش افکار و کوشش درتکمیل کاستی های قانون وامی دارد.