حافظ به روایت نو

حافظ به روایت نو

شیوه ای نو برای درست خواندن غزلیات حافظ

دیوان شعر حافظ یکی از گنجینه‌های ادبی زبان فارسی به شمار می‌رود، اما این اشعار اغلب چندان درست و دقیق خوانده نمی‌شوند و افراد زیادی در خواندن و درست ادا کردن آن مشکل دارند.

می‌دانیم که شعر معمولاً باید به صورت رسا خوانده شود و در این خوانِش، مکث‌ها، تکیه‌ها، فراز و فرودِ آهنگِ کلام و توجّه به نشانه‌های ویرایشی نقش بسیار زیادی در درک معنی و مفهوم شعر دارد. کسانی که با شعر نو آشنایی دارند، معمولاً مشکلی با خواندن آن ندارند و با توجّه به شکل ارائه‌ی شعر نو بسیار راحت آن را «دِکلَمه » می‌کنند.

از آنجا که اشعار حافظ نیز در قالب غزل سروده شده است و این قالب با توجه به پیام مستقل هر بیت، قابلیت بسیار بالایی برای تبدیل شدن به بندهای مستقل دارد تا در مجموع بتوانند یک حس و حال را القا کنند. حتی غزل‌هایی که حول یک معنی و مضمون هستند و توالی ابیات در آن‌ها مهم است به این روش بهتر قرائت می‌شوند.

با توجه به این نکته، شیوه‌ای که این کتاب، اشعار حافظ را روایت کرده است علاوه بر نشان دادن مکث‌ها و تکیه‌ها که برای خواندن درست هر غزل لازم و ضروری است، معنی و مفهوم شعر نیز عیان‌تر می‌شود.

تعبیرات و استعارات و تشبیهات شعری نیز در این کتاب بسیار برجسته‌تر شده و نظر خواننده را بیش‌تر به خود جلب می‌کند. به طور کلی ضرورتی که تدوین کتاب حافظ به روایت نو با توجه به آن صورت گرفته، این نکته می‌باشد که خواندن و طرز ادا کردن غزل‌ها را نسبت به شکل سنتی و کلاسیک آن‌ها بسیار آسان‌تر و دقیق‌تر می‌سازد.

در این مجموعه سعی شده تا چگونگی شکستن مصراع‌های شعر، با در نظر داشتن قواعد و موازین دستوری و موسیقیایی شعر و در نهایت دقّت و به بهترین شکل ممکن انجام پذیرد؛ ضمن آن که توضیح مربوط به برخی واژگان و یا ترکیبات دشوار نیز، به صورتی مختصر، در ذیل هر غزل آمده تا یاریگر خوانندگان در فهم و درک بهتر اشعار دیوان باشد.

این نکته قابل ذکر است که اشعار عیناً بر اساس نسخه‌ی مصحَّح مرحوم علامه قزوینی و دکتر غنی و بی‌هیچ کم و زیاد، تنظیم یافته است؛ ضمن آن که در تدوین و سامان دادن دیوان، از دیگر نسخه‌های مصحَّح نیز کم و بیش بهره برده شده است.

6930