تب تند آمریکا لاتین

تب تند آمریکا لاتین

وقوع انقلاب 1959 کوبا در اوج رقابت ایدئولوژیک میان دو بلوک شرق و غرب در یکی از جزایر دریای کارائیب که تنها 90 مایل با امریکا- بخوانید مظهر جهان سرمایه داری- فاصله داشت، در حکم بیلاخی بود به امریکایی که از مدت ها پیش بدنبال مهار نفوذ کمونیسم به خارج از روسیه و منطقه هارتلند بود. امریکایی که با پایان جنگ جهانی دوم به عنوان یک ابرقدرت و داعیه دار جهان آزاد وارد عرصه بین الملل شده بود و تلاش می کرد با ایجاد سدهایی از گسترش کمونیسم در دیگر کشورهای جهان جلوگیری کند، به یکباره در نزدیکی خود شاهد وقوع انقلابی بود که اگر چه در ابتدا چندان داعیه کمونیستی نداشت اما در ادامه همچون خاری در پای امریکاییان خلید و نه تنها خارج نشد بلکه به زخمی ناسور مبدل شد.
فیدل کاسترو در بازگشت از مکزیک اعلام کرد که برای شکست رژیم باتیستا روانه کوبا می شویم و حتی مکان پهلو گرفتن کشتی در سواحل کوبا را نیز اعلان کرد و آنجا را محل شروع انقلاب نامید. گرانما، کشتی انقلاب کوبا، در نزدیکی سواحل کوبا به گل نشست و نیروهای امنیتی باتیستا بسیاری از یاران او را تار و مار کردند اما فیدل به همراه چه گورارا و تنی چند از بقیه السیف این کارزار، 3 روز در میان علفزارها سرپا ایستادند و حتی به صورت ایستاده  قضای حاجت کردند تا سرانجام از دست نیروهای باتیستا گریختند و به کوهستان وارد شدند. به قول یکی از همراهان فیدل در آن موقعیت نیز دست از امید دادن برنداشت و اعلام کرد«پیروز می شویم.»