قربانی دیگرانیم و جلاد خویش

قربانی دیگرانیم و جلاد خویش

برای همه‌ی انسان‌ها گاهی پیش می‌آید که حس کنند هیچ چیزی دیگر در جهان معنا ندارد و از درون احساس شکست کنند.

گاهی این خستگی و ناراحتی به اتفاقی تلخ در زندگی برمی‌گردد مثل طلاق و بیکاری و بیماری؛ و گاهی هم دلیلی درونی دارد مثل احساس پوچی و احساس این که سررشته‌ی همه‌ی امور از دست ما خارج شده است و همه چیز علیه ماست.

احساسی است که نمی‌توانیم در برابرش مقاومت کنیم و شباهت به غمی بزرگ، خستگی شدید یا بی‌میلی به زندگی دارد.

در این مواقع انسان وسوسه می‌شود خود را قربانی نشان بدهد و دیگران را (مثلاً والدین یا فرزندان یا دوستانش را) متهم کند که در خستگی و شکست او نقش داشته‌اند.
گی کورنو در این کتاب به خواننده نشان می‌دهد، ما در این مواقع شکست صرفاً قربانی خودمانیم.

نویسنده با تفسیر تجربیات و دشواری‌های زندگی، ما را به خودشناسی راهنمایی می‌کند و در نهایت درمی‌یابیم تا چه حد قربانی خودمانیم، دامنه‌ی خیانت به خود را می‌بینیم و نویسنده عاقبت نشان‌مان می‌دهد خودمان باید خوشبختی خودمان را بسازیم.