جادوی گفتار

جادوی گفتار

همه ما دارای حنجره ای هستیم که با آن ایجاد صوت و کلمه می کنیم. تنها کسانی که دارای تارهای صوتی آسیب دیده هستند نمی توانند تولید کلمه کنند اما به هر حال با ایجاد صوت راه ارتباطی ای برای خود باز می کنند.

شاید بگویید همه انسان ها از وقتی که زبان باز می کنند می توانند صدا و بیان خود را مدیریت کنند اما مسئله به همین راحتی هم نیست. تربیت صدایی که از خانواده به ارث می رسد همیشه خوب و کامل نیست و نیاز دارد برخی از ویژگی های آن تقویت شود و برخی ویژگی های دیگرش تعدیل. می خواهم بگویم پرورش صدا و بیان تنها مختص بازیگران رشته سینما و به خصوص تئاتر نیست. هر چند بازیگر تئاتر بیشترین کار را از حنجره اش می کشد. یک خواننده، یک سخنران، یک گوینده رادیو، یک کارمند و حتی یک فرد عادی نیاز به پرورش صدا و بیان دارد.

آرش آبسالان در مقدمه کتابش در این باره می‌نویسد: خانمی که هنرجوی هنرپیشگی است از جیغ شدن صدایش هنگام بازی بسیار نگران است، آینده حرفه‌ای او با تهدید جدی رو به رو است. آقایی که آرزوی انتشار آلبوم موسیقی خود را دارد از محدودیت نت‌های صدایش بسیار نگران است، مدیر عامل یک شرکت خصوصی برای افزایش فروش به انجام مذاکرات تجاری فراوانی نیاز دارد اما همیشه هنگام مذاکره کلمات از ذهنش می‌گریزند. یکی از بستگانم که معلم است ناگهان صدای خود را از دست داد و کمیسیون پزشکی کار تدریس را برای او مضر دانست. یک گوینده تلویزیونی با وجود داشتن ظاهر و صدایی جذاب، نتوانست در نظر سنجی از مخاطبان رتبه‌ای که انتظارش را داشت دریافت کند. کارمند یک شرکت بیمه از داشتن لهجه بسیار عذاب می‌کشید، یکی از بازیگران به نام، در جستجوی ساخت لهجه و گفتاری خاص برای نقش جدید خود بود و هیچ تستی درست از آب در نمی‌آمد او نمی‌دانست ساختار هر لهجه یا زبانی ولو من درآوردی، تابع قاعده است. یک وکیل مدافع جوان متوجه شده بود صدایش صلابت لازم در دفاع از موکلینش را ندارد. اینها و نمونه‌هایی از این دست مشکلات گفتاری رایجی هستند که ممکن است مدت‌ها فردی را رنج بدهد و نداند که با تمرین‌های ساده‌ای می‌تواند بخش زیادی از این مشکلات را حل کند.