سه خواهر

سه خواهر

«در نمایشنامه سه خواهر،  آنچه چخوف پیش روی مخاطب می‌گذارد، آرمان رهایی نسل جوان و روشنفکر روسیه‌ی پیش از انقلاب است : به جان آمده از پوسیدگی و ابتذال فرهنگی روسیه‌ی تزاری. ماجرای داستان، مانند اکثر کارهای چخوف در یکی از شهرستان‌های روسیه می‌گذرد. و مسلماً با همان  ویژگی عام در داستان‌های چخوف: شهری کوچک و خواب آلوده با ساکنانی که در شیوه‌ی  زیست گیاهی ـ حیوانی خویش یا معنای \"آرزو داشتن\"  و \"ساختن\" را از یاد برده‌اند، و یا آن‌را بدون هرگونه کوششی، فقط \"طلب\" می‌کنند. آنچه سبب نمود و برجستگی  این فرهنگ مبتذل و پوسیده میشود صدای معترض و تا حد زیادی، کم‌رمق و یا شکننده‌ای است که از یکی دو شخصیت نمایشنامه، به گوش مخاطب می‌رسد. اما احتمالا از آنجا که روح روشنگری محلی ـ فرهنگی زمانه‌ی چخوف کم‌جان و کم‌بنیه است، تصویری که این روشنفکران در نمایشنامه‌ها از خود ارائه می‌دهند از دید امروز،  چندان به اصطلاح \"روشنگر\" به نظر نمی‌آید. زیرا هنوز خود، به واقع درک تجربی چندانی از ماهیت فرهنگی آنچیزی که می‌باید جایگزین این پوسیدگی شود ندارند؛ تا جایی که در گفتارشان  اغراقی رومانتیک و در کردارشان نوعی بیقراری التهاب‌آمیز به چشم می‌خورد.»