یک سال بدون او

یک سال بدون او

این کتاب را لیز کسلر در سال ۲۰۱۱ نوشته و فاصله ی انتشار تا ترجمه ی آن خیلی کم است.

کتاب حکایتی است درباره ی روزگار خودمان؛ روزگاری که تکنولوژی بر روابط انسانی بین افراد تاثیر گذاشته است. نویسنده تلاش کرده است، در داستان خود، هم گوشه چشمی به تکنولوژی داشته باشد وهم از منظری انسانی به ماجراهایش بنگرد.
او فضایی فانتزی را تصویر کرده که وحشت از واقعی بودن آن مو بر تن خواننده سیخ می کند؛ فضایی که دوستانه وعاشقانه است، ولی با یک سهل انگاری شکل دیگری به خود می گیرد.

اتمن وجِنی دو دختر نوجوان کاملا متفاوت هستند که می دانند چگونه خوش بگذرانند. خانواده های اتمن و جنی با هم دوست هستند.

در یک سفر تابستانی، که به روال سال های قبل برنامه ریزی شده سات، اتمن سوار آسانسوری می شود که او را در زمان جلو می برد و او از اتفاق وحشتناکی که در آینده رخ خواهد داد با خبر می شود. این اتفاق مسیر زندگی آن ها را عوض می کند و بر هر دو خانواده تاثیر می گذارد.

پسر خانواده از اسب بر زمین افتاده است و دچار کما شده؛ حادثه ای که کمی کوتاهی مسبب آن است. همه ی خانواده خود را می بازند. و شادی از زندگی این دو خانواده می رود.

حالا اتمن است و این فضای غریب، هر یک از اعضای خانواده در برابر این اتفاق واکنشی دارند. عجیب تر این که برای او باز هم این اتفاق ادامه دارد.

وقتی او دوباره سوار آسانسور می شود و دو سال به جلو می رود، شگفتی اش بیش تر می شود: بحران بیش تر و بیش تر شده است. حالا اوست و ماجرایی که توان فرار کردن از آن را ندارد. او فکر می کند و فکر می کند و تصمیم می گیرد که فضای پیش آمده را تغییر دهد .

اما، در این کتاب، این فضای فانتزی بهانه ای شده است تا درباره ی دختر بودن، مشکلات، نگرانی ها و خواسته ها گفته شود. پس از اتفاق های پیش آمده، دختران درگیر ماجراهای خود هستند: از حمله های عصبی مادران تا جدا شدن پدر و مادر و از هم پاشیدن خانواده ها.

فضای پیش رو رعب آمیز و متفاوت است، ولی اتمن به تنهایی باید آن را تغییر دهد. دختر تنهاست واین برایش آزمونی متفاوت است؛ آزمونی که او نباید در برابرش به زانو در بیاید.

این کتاب برای توصیف فضای فکری، آشنا شدن با تجربه های متفاوت و چگونگی حل مشکل نوجوان ۱۲ تا ۱۵ساله می تواند مفید باشد. در عین حال، فرصت خوبی است که دختران نوجوان خود را در این فضا قرار دهند و توانایی های خود را بسنجند.