شبح سرگردان

شبح سرگردان

رومن گاری زمانی گفته است: «نمی توان هم مردی کاملاً با شرف بود و هم نویسنده ای بزرگ» آثار و زندگی این نویسنده دلیل و شاهدی است بر بزرگی و در عین حال شرافت او شاید ما بیش از حد متوقعیم یا شاید شایسته آن بود نویسنده ای چنین شریف و صادق که هیچ گاه صورتک دروغ و فریب بر چهره خود نزد – تا بدان جا که خود خودپسندی هایش را در برخی آثارش به سادگی می توان باز شناخت- در پایان این رمان هم سنگ تمام گذاشت؛ همچنان که زندگی در پیش رو از پس این مهم برآمده و چه خوش درخشیده است.

رومن گاری در رمان شبح سرگردان، بی رحمانه بر اروپا و فرهنگش می تازد، عظیم ترین کتاب ها و آثار و عقاید و شخصیت هایش را به باد تمسخر می گیرد، با طنزی گزنده و بدبینانه و گاه نا منصفانه، تمام دستاوردهای تاریخی و مقدسات آن را به کثافت می کشد؛ طنزی که همانند آن را کمتر می توان در ادبیات سراغ گرفت؛ طنزی که گاه به هزل کوبنده و بی رحمانه تا حدی با سفرنامه ی گالیور اثر جاناتان سویفیت به انگلیسی برابر و همانند است.

16346