دفتر روشنایی
«دفتر روشنایى»، کتابى است به زبان فارسى، به قلم محمدرضا شفیعى کدکنى. اصل این کتاب با نام«کتاب النور»، به زبان عربى و نوشته محمد بن على سهلگى است که یکى از کتابهاى مهم در شناخت احوال و اقوال بایزید مىباشد. استاد محمدرضا شفیعى کدکنى، در مقدمهى چهل صفحهاى خود مطالبى را به رشته تحریر درآورده که مهمترین آنها عبارتند از: عرفان نگاه هنرى به الهیات، شطح در عرفان و شطحهاى بایزید، مسئله معنى در این گزارهها، عبور بهسوى ناممکن از روى پل زبان، زبان بایزید و زبان این گزارهها، هویت تاریخى بایزید، جایگاه بایزید در عرفان ایرانى، بایزید و شاگردى امام صادق(ع)، سهلگى مؤلف کتاب النور، عطار و کتاب النور، در بارهى معراج بایزید، در بارهى نسخه کتابخانه ظاهریه، اسناد کهن در باره بایزید و حدود سال تألیف. مترجم در باره ماجراى ترجمه«کتاب النور» به زبان فارسى، چنین نوشته است: «این کتاب محصول جنبى کتاب دیگرى است که آن کتاب، خود، محصول جنبى یک کار دیگر است. حقیقت امر این است که در تصحیح«تذکرة الأولیاء» عطار که سالیان دراز وقت مرا گرفته است، همواره کوشیدهام منابع اصلى عطار را جستوجو کنم تا اطمینان حاصل شود که صورت درست هر عبارت کدام است و در میان حدود بیست نسخه کهنى از«تذکرة الاولیاء» که اساس پژوهش من بوده است، حق با کدام نسخه یا با کدام مجموعه از نسخههاست. در بخش بایزید بسطامى«تذکرة الأولیاء»، مهمترین منبع عطار، بىگمان، «کتاب النور» سهلگى بوده است؛ یعنى متن عربى همین کتابى که اینک شما ترجمه آن را با عنوان«دفتر روشنایى» در اختیار دارید. وقتى به مقابله بخش بایزید«تذکرة» و«کتاب النور» پرداختم، متوجه شدم که استاد عبد الرحمن بدوى، ناشر دانشمند کتاب، به دلایلى چند، از عهده تصحیح متن برنیامده است و کمتر بخشى از بخشهاى«کتاب النور» چاپ ایشان، از خطاهاى عجیب و غلطخوانىهاى مصحح برکنار مانده است. ناچار شدم که به تصحیح مجدد«کتاب النور» بپردازم و با استفاده از نسخه کتابخانه ظاهریه دمشق- که نسخهاى است بسیار درست و کهنتر از نسخههاى اساس کار استاد بدوى و متأسفانه در دسترس آن استاد بزرگ نبوده است- کتاب را از نو تصحیح انتقادى کنم و این کار سرانجام به سامان رسید... وقتى سرگرم تصحیح متن عربى«کتاب النور» بودم، متوجه شدم که جاى ترجمه این کتاب در زبان فارسى؛ یعنى زبان خود بایزید، خالى است. یک شب، ساعت دو و نیم بعد از نیمهشب، از خواب برخاستم و تصمیم گرفتم تا ترجمه این کتاب را تمام نکنم به هیچ کارى نپردازم و چنین شد. در اندک زمانى این ترجمه سامان یافت و همین است که اکنون در برابر شماست. مواردى که این ترجمه با چاپ استاد بدوى تفاوتهایى دارد، حاصل تغییراتى است که در تصحیح مجدد متن پیش آمده است». استاد شفیعى کدکنى در باره«کتاب النور» و نحوه کار خویش چنین مرقوم نموده است: «هر کس درین کتاب دقت کند چند مورد عبارات تکرارى خواهد دید. حذف این موارد تکرارى را روا نداشتم، زیرا خیانت به ساختار کتاب بود. آیا مؤلف، خود، مرتکب این تکرار شده است یا کاتبان؟ تصمیمگیرى درین باره بسیار دشوار است. ترجیح دادم چیزى در حدود نیم صفحه تا یک صفحه بر حجم کتاب افزوده شود، ولى ترکیب اصلى آن محفوظ بماند. گاهى این تکرارها به دلیل تفاوت سلسله راویان است؛ مثلا در نقل عبارت: «انسلخت من نفسى کما ینسلخ الحیة من جلدها ثم نظرت الى نفسى فاذا انا هو»، که عطار ترجمهاى آمیخته به تفسیر از آن ارائه داده و مىگوید: «از بایزیدى بیرون آمدم چون مار از پوست، پس نگه کردم عاشق و معشوق و عشق یکى دیدم که در عالم توحید یکى توان بود»(تذکره / ١ ١۶٠ ) و در ترجمه ما چنین است: «از خویشتن خویش بیرون آمدم آنگونه که مار از پوست، پس در خویشتن نظر کردم، خویشتن را او دیدم»، این عبارت در دو جاى«کتاب النور»(بندهاى ١٣٠ و ٣٧۴ ) تکرار شده است، اما زنجیره راویان این قول در هر کدام از موارد متفاوت است. شاید حکمت اینگونه تکرارها در همین تفاوت زنجیره راویان باشد... خواننده این کتاب چند نکته را همواره باید پیش چشم داشته باشد: ١ . آنچه در متن عربى«النور» نقل شده، احتمالا ترجمه گفتار بایزید است و همین ترجمه عربى هم در دست کاتبان و نسخهنویسان، تغییرات بىشمارى به خود دیده و بسیارى از ابهامات متن عربى، نتیجه نقص روایت کاتبان است؛ ٢ . از اصل سخن بایزید که به عربى ترجمه شده است، جز یکى دو جمله یا شبه جمله، به فارسى چیزى باقى نمانده است؛ ٣ . دفتر روشنایى، صورت تغییر شکل یافته سخنهاى بایزید است که از فارسى کهن قومسى به عربى رفته و بعد از تحریفات و نقصهایى که در نسخهها دیده مىشود، به فارسى ترجمه شده است... با همه این تحولات و دگرگونىها و حتى افتادگىها و نقصها، دفتر روشنایى براى دوستداران تجربه عرفانى، ارزشهاى ویژه خود را دارد و من به همه خوانندگان این کتاب توصیه مىکنم که آن را از مقوله رمانهاى دانیل استیل و یا کتاب حسین کرد شبسترى تلقى نکنند که در دو ساعت مىتوان دویست صفحه آن را خواند و مدعى شد که خواندم و چیز مهمى نداشت. مهمترین اتفاق فرهنگى در سراسر دوره اسلامى ایران، ظهور پدیدهاى است به نام عرفان و در سراسر تاریخ عرفان ایرانى اگر دو سه چهره نادر و استثنایى ظهور کرده باشند، یکى از آنها بایزید بسطامى است و این کتاب، حرفها و حکایات اوست. سرسرى از کنار آن نباید گذشت. مىتوان آن را به یک سوى نهاد و گفت: «بىفایده است»، ولى اگر قرار باشد که خوانده شود، نوع خواندن آن با خواندن رمانهاى دانیل استیل قدرى متفاوت خواهد بود... سنت مؤلفان کتب تصوف تا حدود قرن پنجم، همواره، بر این بوده است که در نقل وقایع و نیز روایت اقوال مشایخ، همان اسلوبى را رعایت کنند که علماى حدیث در نقل فرمایشات رسول(ص)؛ بنابراین، در نقل هر حکایت یا عبارت، زنجیره کسانى که آن عبارت را تا عصر مؤلف رسانیدهاند، محفوظ است. درین کتاب، در بخش اعظم حکایات و روایات، زنجیره ناقلان آنها حفظ شده است و در مواردى که این اسلوب رعایت نشده است احتمال آن هست که در نسخه اساس که به خط مؤلف بوده است، آن زنجیره ناقلان ثبت شده باشد و کاتبان قرنهاى بعد، بعضى موارد را ننوشته باشند. همچنین در بسیارى از موارد که این زنجیره، به ظاهر حفظ شده است اگر تحقیق شود، ممکن است نامهایى افتاده و یا حذف شده باشند یا صورت درست نامها با آنچه در اصل نوشته مؤلف بوده است، تفاوت داشته باشد. همه این احتمالات ممکن است. به دلیل همین ویژگى، خواننده این ترجمه، گاه مجبور است دو یا سه سطر عباراتى را ازین دست- که: «فلان گفت از فلان شنیدم که فلان مىگفت در فلان شهر از فلان کس شنیدم که...»- بخواند تا به اصل حکایت یا اصل سخن بایزید برسد. حذف این زنجیره، کار دشوارى نبود، اما براى آنکه اصالت متن حفظ شود و خواننده فارسىزبان، متن کامل«کتاب النور» را در اختیار داشته باشد، از حذف زنجیره راویان پرهیز کردم. کسانى که حوصله عبور ازین زنجیره نامها را نداشته باشند، بهراحتى مىتوانند خود را به اصل حکایت یا متن سخن بایزید برسانند.» مترجم پس از پایان ترجمه متن«کتاب النور»، زیر عنوان«پیوستها»، دو پیوست را ذکر نموده است: ١ . «معراج بایزید از کتاب القصد الى الله، تألیف ابو القاسم العارف»؛ ٢ . «ذکر سلطان العارفین ابو یزید قدس سره»، برگرفته از رسائلى منسوب به خواجه عبد الله انصارى. همچنین در ذیل عنوان«تعلیقات»، به شرح کلمات و عبارات دشوار و ذکر موارد اختلاف نسخ پرداخته است و در زیر عنوان«فهرست اعلام»، فهرست اعلام دفتر روشنایى و اعلام پیوست دوم را ذکر کرده است. فهرست محتویات کتاب، در آغاز آن ذکر شده است.
دفتر روشنایی
تعداد صفحه:
|
403
|
سال چاپ:
|
1402
|
قطع:
|
رقعی
|
ناشر:
|
کارنامه ی سخن
|
نویسنده:
|
محمدرضاشفیعی کدکنی
|
نظرات کاربران درباره دفتر روشنایی
نظری در مورد این محصول توسط کاربران ارسال نگردیده است.
اولین نفری باشید که در مورد دفتر روشنایی نظر می دهد.
ارسال نظر درباره دفتر روشنایی