واج شناسی ( نظریه بهینگی )
نظریه بهینگی یک الگوی زبان‌شناختی بر پایه این فرضیه است که صورت‌های زبانی ناشی از تعامل میان محدودیت‌های متقابل و متضاد هستند.
این نظریه در روند تکوین دستور زایشی توسط الن پرینس و پل اسمولنسکی پدید آمد و سپس توسط پرینس و جان مک‌کارتی گسترش یافت.
این نظریه بیشتر در حوزه واج‌شناسی به کار می‌رود، اما در سایر حوزه‌ها مانند نحو، معنی‌شناسی و کاربردشناسی نیز کاربرد دارد. دو محدودیت در این نظریه مورد بررسی قرار می‌گیرند: محدودیت نشانداری و محدودیت وفاداری.
واج شناسی ( نظریه بهینگی )
| ویژگی ها | |
|---|---|
| ناشر: | سمت |
| نویسنده: | محمود بی جن خان |
| برند |
سمت
|
نظرات کاربران درباره واج شناسی ( نظریه بهینگی )
نظری در مورد این محصول توسط کاربران ارسال نگردیده است.
اولین نفری باشید که در مورد واج شناسی ( نظریه بهینگی ) نظر می دهد.
