سمفونی مردگان

سمفونی مردگان

کتاب سمفونی مردگان اثر شگفت انگیز عباس معروفی یکی ازبهترین رمان های فارسی در نشر ققنوس به چاپ رسیده است.

کتاب سمفونی مردگان برنده ی جایزه ادبی سال 2001 شده است.

از متن پشت کتاب سمفونی مردگان: 

ساعت آقای درستکار بیش از سی سال است که از کار افتاده، در ساعت پنجم و نیم بعد از ظهر تیرماه سال 1335. ساعت سردر کلیسا سال ها پیش از کار افتاده بد و ساعت اورهان را مردی با خود برده است، اما زمان همچنان می گردد و ویرانی به بار می آورد. 

سمفونی مردگان رمان بسیار ستوده شده عباس معروفی، حکایت شوربختی مردمانی است که مرگی مدام را بر دوش می کشند و در جنون ادامه می بیابند،در وصف این رمان بسیار نوشته اند و بسیار خواهند نوشت، و با این همه پرسش برخاسته از این متن تا همیشه برپاست،پرسشی که پاسخ در خلوت تک تک مخاطبان را می طلبد.

کدام یک ازایدینی پیش رو نداشته است، روح هنرمندی که به کسوت سوجی دیوانه اش درآورده ایم، به قتلگاهش برده ایم و با این همه او را جسته ایم و تنها و نها در ذهن او زنده مانده ایم. کدام یک از ما؟

معرفی کتاب:

رمان سمفونی مردگان روایتی معاصر از داستان هابیل و قابیل است، در زمان انتشار ود در ایرات با تحسین و تمجیدهای گسترده ای روبه رو شد.  داستان این اثر اردبیل و اندکی پس از جنگ جهانی دوم می گذرد. اورهان اورخانی،فردی شناخته شده در شهر، تصمیم می گیرد تا برادر خود را ر زمستانی بسیار سرد و بی رحم پیدا کند. در طول این جست و جوی یک روزه، تمام تاریخ خانواده اورخانی در بخش هایی سمفونی مانند برای مخاطب آشکار می گردد. مشکلات خانواده ی اورخانی، از نقطه نظرهای متفاوت پدر خانواده  هر یک چهار فرزدش روایت می شوند و همانند  آینه ای، جنبه های مختلف زندگی در جامعه ای پدر سالاه و خفقان آور را بازتاب می دهند، جامعه ای که برادر را عیه برادر می شوراند، پدری را به طرد کردن پسر خود و سوزاندن اشعار او تشویق می کند و دختری را مجبور می کند که در ازدواجی شکست خورده باقی بماند.

از متن کتاب سمفونی مردگان:

قیافه ای کولی وا که گاه موهاش را رها می کند و گاه شالگردنی به دور سر و گرد میپیچد گاه ارغوانی می پوشد و گاه بنفش، گاه مهربان است و گاه تند، و رسوبی از این دختر کولی، ادین را به مجسمه ای از سنگ،نشسته بر لب تت و غرق در سختی وجود سنگ مبدل کرده بود. آن شب یاد مادر و آیدا افتاد و یاد پله های خانه افتاد و دش برای زیر زمینی که شعله های آتش از آن زبانه می کشید تنگ شده بود.