رویارویی فکری ایران با مدرنیت

رویارویی فکری ایران با مدرنیت

کتاب «رویارویی فکری ایران با مدرنیت» نوشته‌ی «فرزین وحدت» است. در توضیحات پشت جلد کتاب آمده است: «انقلاب اسلامی 1357 در مورد مسئله مدرنیت در خاورمیانه و ایران عطفی به وجود آورد. جامعه‌ای که تمام ظواهرش به سرعت در حال مدرن شدن بود. تقریبا یک شبه به دولتی دین سالار تبدیل شد. غالبا چنین گمان می‌رود که طغیان ایران علیه مدرنیت پس از 1357 نمایانگر واکنش به فرآیند مدرن سازی‌ای است که از کودتای 28 مرداد1332 آغاز شد. براین اساس، می‌توان بسیاری ازتحلیل‌ها رادرمورد ایران ازسال 1357 به بعد گلایه‌هایی دانست برناکامی ایران در همراهی با نیرو های مدرنیت ونهادهای دموکراسی. این پژوهش، برای تحلیل فرایند دیالکتیکی رویارویی فکری وفرهنگی ایران با مدرنیت، گفتمان‌های اجتماعی- سیاسی گوناگونی راکه ازنیمه دوم قرن نوزدهم درآن جا پدیدار شده‌اند وهمبستگی آن‌ها را باگفتمان وشرایط مدرنیت درکانون توجه قرار می‌دهد. ازاین‌رو وظیفه اصلی این پژوهس دوگانه است: نخست،‌ بررسی مفهوم وپدیده مدرنیت درمتن غربی وجهانی آن؛ ودوم، بررسی رویارویی فکری وفرهنگی ایران با مدرنیت ازنیمه قرن نوزدهم تاکنون.» ناشر درباره‌ی این کتاب آورده است: «رویکرد اصلی کتاب، رویکردی فرهنگی است و براین اساس عامل فکری و فرهنگی پیش‌زمینه اساسی تغییرات لازم به سوی دنیای مدرن شمرده می‌شود. این بدان معنا نیست که نقش عوامل دیگر، منجمله نقش عامل ساختاری و مادی را می‌توان در فرآیند ورود به جهان جدید نادیده گرفت. اما به دلایل مختلف که مهم‌ترین آن اهمیت نسبی عامل فرهنگی است، در این کتاب بحث مفصلی در باب عوامل ساختاری و مادی به میان نیامده است. اصل دیگری که در این کتاب روی آن تاکید شده اصالت فرد است که به گفته نویسنده اغراق نخواهد بود اگر بگوییم در تمام تاریخ ایران تاکنون در محاق بوده و حداقل در عمل نفی شده است. بنابراین نگارنده کوشیده است نشان دهد تنها فرد می‌تواند حامل ذهنیت و فاعلیت باشد و هر نوع اقدامی برای منسوب کردن آن‌ها به جمع و قائل شدن به فاعل جمعی باعث نفی فاعلیت انسان می‌شود.»